Erwt gebruikt in het Christendom

 Erwt gebruikt in het Christendom, Mythologie en Rituelen

De Griekse mythologie loopt parallel aan die van de ‘Inuit’ alleen is hier ‘Eurynome’ de Godin van de Schepping. Zij komt naakt tevoorschijn uit donkerte en chaos en vond geen steun voor haar voeten. Zij splitste de zee en de lucht en danste over de golven naar het zuiden. Hier veranderden haar handen in kronkelende slangen en raakt zij in verwachting. Ze veranderd in een duif en legt een reusachtig ei dat door de slang warm gehouden wordt. Uit dit ei komen alle dingen voort, inclusief de eerste mens.

De Erwten zijn toegewijd aan de god Thor, daarom wordt tot op de dag van vandaag in Berlijn, Erwten met zuurkool op zijn dag (donderdag) gegeten.

In Swaben kent men het gebruik om op donderdagen in adventstijd met Erwten (linzen en graan) tegen het raam aan te gooien. Naar het schijnt, zou deze traditie ondanks vele christelijke verklaringen van heidense oorsprong te zijn.

In Oost- Duitsland maar vooral in Polen is het gebruikelijk om op St. Stephansdag (26 dec.) Erwten tegen het raam te gooien. Ook in de kerken werd op genoemde dag, de geestelijken met Erwten bekogeld, ter herinnering aan de steniging van de H. Stephan.

Erwten komen net als bonen voor in dodencultus, dit is bijvoorbeeld af te leiden uit volksgeloof daarover.

Het tijdstip van zaaien en het eten van erwtengerechten op bepaalde dagen, zoals kerstavond, Pasen, Sint – Jan, Vastenavond en op donderdagen (Donar/Thor), wijst op een oude mythologische betekenis van de Erwt. (Vergelijk de Erwt met hagelkorrels, Donar/Thor)

Op sommige plaatsen was Sint Nicolaas, bisschop van Myra gekleed met een mantel van Erwtenstro. De favoriete groente van Sint Nicolaas waren Erwten.

De zaaitijden van Erwten waren vroeger, maar waarschijnlijk ook nu nog steeds gebonden aan christelijke feestdagen of aan heiligen.

In het noorden van Engeland wordt: ‘Carling Sunday’ (vastentijd) gevierd met het eten van Erwten en boter. Dit eten van Erwten is een voortzetting van de heidense (pagan) boon – feestmaaltijd die ter ere van de doden gevierd werd.

Dit heidense feest werd gekerstend en nu gebruikt ter herinnering aan Christus sterven.