Manual Para Señoritas Review


 Madrid in de jaren 1880 is Elena Bianda de meest gewilde hofdame van de hele stad. Haar succes is te danken aan haar strenge moraal tegenover haar familie en haar openheid voor de zorgen van de vrouwen. Dit alles verandert wanneer hij bij het huis van de Mencía's aankomt en voor drie zussen moet zorgen.

Als je van periodestukken houdt zoals Bridgerton, dan zal deze Spaanse komedie die zich afspeelt in Madrid aan het eind van de jaren 1880 je vermaken. Het is meer een Spaanse tella novella met best wel veel humor. Vanaf het moment van de opening is dit een unieke enscenering die briljant wordt uitgevoerd. Snelle dialogen en plot. Die de kijker boeien. Alleen al dit decor en kostuum zijn adembenemend. Laat staan ​​de architectuur. Elke opname is een visueel feest. De actrice die de heldin is, is geweldig. Dit is een zeer unieke Netflix-inzending. 
De mooie Elena begint meteen met het doorbreken van de vierde wand, ze praat rechtstreeks tegen je en geeft haar mening over wat je wel en niet kunt verwachten van het liefdesverhaal waar ze deel van gaat uitmaken. Als je de basisplotsamenvatting van deze serie hebt gelezen, weet je al waar het in grote lijnen over gaat, dus ik zal je niet vervelen.
Daarom vond ik het leuk: ik vond de kleuren die voor de garderobe waren gekozen geweldig. Variërend van levendige omheiningen die contrasteerden met intens turquoise en chartreuse. Ik weet zeker dat er in die periode vrijheden werden genomen met wat mensen daadwerkelijk droegen, maar het creëert een frivole fantasie die erg weelderig is.
Bloemstukken zijn in elk decor te vinden en de landschappen en tuinen buiten zijn weelderig met bloemen. Zelfs de rijtuigen kunnen kleurrijk zijn. Stel je een hemelsblauwe koets voor die wordt getrokken door een span steigerende kastanjebruine paarden. Zucht.
De sets zijn gemaakt in een aantal Spaanse landhuizen op locatie en zijn tot in de puntjes versierd.
De buitenfeesten op het platteland zijn prachtig en het eten en drinken dekt elke mogelijke tafelsetting.
Deze rijke mensen houden ervan om overmatig te eten en te drinken, waar ze ook zijn.
Je ziet nooit echt onderdrukte arme mensen, zoals in sommige andere series.
Er zijn niet zoveel indoorballen als Bridgerton, maar de ballen die er zijn, zijn gevuld met goed gechoreografeerde, gemoderniseerde ballroomdansen, begeleid door klassieke versies van moderne hits. Een deel van de soundtrack bevat memorabele hits die in de jaren 70 en 80 door artiesten zijn uitgevoerd.
Niets is taboe. De humor is gevat en er is veel heen en weer sarcastische beledigingen tussen verschillende romantische koppels. Het is licht en pittig. Het drama is nooit echt spannend, maar er is net genoeg intrige, verborgen geheimen en plotwendingen om je geïnteresseerd te houden. Flashbacks vullen kritieke plotgaten op die uren of een paar dagen teruggaan, maar gebeuren in latere afleveringen, om je te laten gissen. Vaak volg je een plot, alleen om Elena te laten uitbreken en je te vertellen dat dat niet is wat er is gebeurd, en vervolgens de plot te corrigeren. Ze laat je voortdurend weten waar ze aan denkt. Het kan een beetje repetitief worden, maar dat is haar charmante zelf. Ik weet zeker dat Netflix rekent op een succesvolle seriebeoordeling, en die heeft al seizoen 2 in de maak, las ik ergens op het internet.
Ik was zo enthousiast om deze show te kijken, vooral omdat ik wist dat Nadia de Santiago (die ik geweldig vond in Cable Girls) en Álvaro Mel (uit A Perfect Story) erin spelen.
Het verhaal deed me erg denken aan Cable Girls, omdat het absoluut een periodeverhaal was, maar met leuke moderne wendingen en een aantal hilarische muziekkeuzes. De dialogen zijn snel en soms erg grappig.
Visueel is het kleurrijk en dromerig. Het heeft misschien niet het enorme budget van Bridgerton, maar ik hou van de kijk op mode uit de 19e eeuw en sommige jurken waren prachtig.
Ik had wel gehoopt op wat meer spanning tussen de hoofdrolspelers, maar Nadia de Santiago had een geweldige, natuurlijke chemie met Carloto Cotta als de schattige hertog.
Als je een fan bent van Cable Girls, Bridgerton of A Perfect Story, raad ik je aan om deze te bekijken. Het is leuk, charmant en binge-waardig.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Kraai

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Gone with the Wind (1939)

Ekster