Earth Abides (TV series) Review

 Earth Abides is een Amerikaanse post-apocalyptische sciencefiction -dramatelevisieminiserie gemaakt door Todd Komarnicki , met in de hoofdrollen Alexander Ludwig en Jessica Frances Dukes . 
^{De mensheid wordt bijna uitgeroeid door een ongekende plaag. In de nasleep, als de beschaving langzaam en onverbiddelijk afbreekt, blijven slechts een paar verbrijzelde overlevenden over om te vechten tegen uitsterving. Na maanden van isolatie ontdekt Isherwood 'Ish' Williams dat het grootste deel van de wereld is bezweken. Ondanks zijn instinct om zich verder te isoleren, besluit Ish de leiding te nemen om een nieuwe beschaving te ontwikkelen.}

Ik heb hier erg van genoten. Ik herkende een paar acteursgezichten, maar alleen Alexander ...Ludvig? (Ik kan me niet herinneren hoe zijn achternaam wordt gespeld, maar die gast). Ik vond dat ze het allemaal goed genoeg deden. Ik ben een van die mensen die het boek over het algemeen altijd beter vinden, maar dit boek heb ik niet gelezen. Ik heb geen previews gezien, ik kwam er vrij blanco in en heb er erg van genoten.De roman/boek werd geschreven in de late jaren 1940 door George R. Stewart , na het einde van de Tweede Wereldoorlog. In 1949 uitgegeven en werd een bestseller.
Het is interessant om dit te bekijken, want je zult merken hoe onze verwachtingen zijn geconditioneerd door alle post-apocalyptische content die we hebben gezien. Wat echt hilarisch is, de enorme hoeveelheid sensationele post-apocalyptische verhalen waaraan we mogelijk worden blootgesteld. Andere culturen kunnen ondoorgrondelijk zijn, maar onze fascinatie voor de ineenstorting van de samenleving en necro-kannibalisme is niet bepaald normaal. En ook niet de gelijke fascinatie voor supermensen in plastic kleding. Ik denk dat we vastzitten in fantaseren en het hebben opgegeven om onze eigen, goed oplosbare problemen op te lossen. Hoe dan ook, ik bleef maar verwachten...geweld, gemeenschapsoorlog, meedogenloze overleving, dat soort dingen. Earth Abides neemt de hele "iedereen sterft"-hypothese en onderzoekt wat er nu gaat gebeuren, zonder wandelende lijken of aliens of paddenstoelmensen, waardoor het hele plot wordt beperkt tot overleving op de korte termijn. Mensen zijn nog steeds mensen en sommige van deze personages, net als echte mensen, zijn behoorlijk slecht. Maar er is geen Negan-slechterik. Het gaat over kleinschalig leven. En tot op zekere hoogte hoe je waarden veranderen. Als je nadenkt over de meerderheid van onze drijfveren, gaan de meeste ervan in rook op in een situatie als deze. Dingen? Het meeste daarvan is nutteloos. Er is zoveel afhankelijk van infrastructuur om te functioneren, dus grote delen van de vorige samenleving zijn plotseling irrelevant. Ish richt zich op wat de meesten van ons zouden doen: voorraden, energie, onderdak, enz. Deze serie deed me ook afvragen hoe veel moeilijker dit scenario over nog eens 20 jaar zou zijn. Minder bibliotheken en minder boeken erin. De tijdsveranderingen kunnen een beetje schokkend zijn, maar misschien ben ik de enige. Het had iets uitgebreider gekund, maar shows hebben meestal te veel opvulling, dus dat is oké. Ik vond het wel vreemd dat roofdieren een steeds groter probleem werden totdat ze plotseling leken te stoppen. Misschien hebben ze een hek van 3 meter hoog neergezet, dat heb ik niet gezien. Dat soort dingen staan ​​niet centraal. Het gaat meer om het leven en het leven. We leven in een enorm polariserende tijd, maar we hebben allemaal nog steeds veel meer gemeen dan dat we verschillen. Iedereen geeft de voorkeur aan een prachtig landschap boven een saai vervuild landschap (ik denk dat het probleem is dat veel mensen voor optie 3 kiezen, het verpesten ervan steunen om er geld aan te verdienen en gewoon binnen blijven, doen alsof ze geen deel uitmaken van hun eigen probleem). Opnieuw kon ik niet geloven dat ik op bepaalde momenten geweld of ondergang verwachtte. Zeker, Ish krijgt wel snel wat wapens (hij had ook tv gekeken, denk ik), maar voor dieren en mensen zou ik dat ook doen. Ik ben een van die wapenliefhebbende liberalen (we zijn net als de andere soort, maar we kiezen onze doelen op basis van representatie in plaats van dreigingsniveau), maar wapens zijn zwaar en na weken/maanden dat je ze nooit gebruikt, zou je focus verschuiven. Wapens zijn zeker een paar keer handig, maar niet verheerlijkt.
Tis een hele goede serie en eentje die je ook aan het denken zet....