Carriers (2009) Review


 "De regels zijn simpel. Als je ze overtreedt, ga je dood..."

Vier jongeren rijden door de woestijn richting de kust. Ze proberen te vluchten voor een virusuitbraak die de hele wereld in zijn greep houdt. Vastbesloten om aan het virus te ontsnappen, reizen Danny, zijn broer Brian en hun vrienden Bobby en Kate zo snel als ze kunnen naar het zuidwesten van de Verenigde Staten. Na vier dagen staan ​​ze voor belangrijke morele beslissingen. Ze ontdekken dat het virus niet de grootste vijand is, maar de duistere kant in henzelf.

In het verhaal reizen twee broers en twee meisjes rond in het land en proberen ze weg te blijven van mensen die besmet zijn met een ernstige ziekte. De vier reizigers zijn op de vlucht en proberen zichzelf te beschermen tegen de verspreiding van de ziekte. Ze vermijden contact met anderen en proberen afgelegen gebieden te bereiken waar ze veilig zijn. Onderweg ervaren ze angst en spanning, maar ze blijven vastberaden om te overleven. Ze moeten creatieve manieren bedenken om voedsel en onderdak te vinden zonder in contact te komen met anderen. Ondanks de uitdagingen houden ze elkaar vast en ondersteunen ze elkaar in hun onzekere reis. De tekst impliceert dat de ziekte ernstig is en dat het vermijden van contact met anderen cruciaal is voor hun overleving. Ik vind het moeilijk om deze film precies in te delen.Drama?Zeker. Thriller?Zeker.Horror? Mmm, ik denk het niet. Het is grappig, want het is moeilijk om de film niet als horror te bestempelen, aangezien het gaat over een groteske infectie die wereldwijde terreur verspreidt en de beschaving op de knieĆ«n krijgt. De geĆÆnfecteerden zijn hier echter niet de antagonisten. Als je eenmaal geĆÆnfecteerd bent, ben je in principe al dood. Uiteindelijk heb ik erg genoten van de film. Na het lezen van andere commentaren hier, lijkt het erop dat de algemene consensus is dat het tempo te traag is .Ik moet toegeven dat het een lange 90 minuten waren, maar als iemand die geneigd is in slaap te vallen tijdens een film, vooral na een lange dag, hield ik mijn interesse moeiteloos vast gedurende de hele film. De productiewaarden hier zijn top.Ik heb me nooit gestoord aan slecht acteerwerk (of in ieder geval te slecht).De cast voldeed aan mijn smaak, alleen Piper Perabo kwam misschien wat tekort, maar dat zou pas muggenziften zijn.De fotografie was niet verbluffend, of zelfs maar een beetje vernieuwend, maar het was nog steeds meer dan voldoende. Wat eigenlijk de meeste indruk op me maakte, was het schrijfwerk. Er zitten een paar echte juweeltjes in, maar als ik die zou noemen, zou ik een paar geweldige scĆØnes verpesten.Ik leek een anti-religieuze of religieuze ondertoon te bespeuren, maar ik kan eerlijk gezegd niet beslissen welke. Ik veronderstel dat dat is wat ik er zo goed aan vond, de moraal bleef vrij vaag. Hoe dan ook, een solide poging. Het mist misschien wat meer gore en actie, maar dat kan het ook gewoon smakeloos hebben gemaakt.  Ik zou dit aanraden aan iedereen die fan is van biologische horror, maar ik zou zeggen dat je het uiteindelijk moet zien voor het verhaal, en niet voor de actie.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai