Soms als ik zeg
Soms als ik zeg "het gaat goed met me",
wil ik dat iemand me in de ogen kijkt, me stevig knuffelt
en zegt "ik weet dat je dat niet bent"...
“Het is op onze donkerste momenten
Aristoteles
We kunnen vol empathie en vriendelijkheid zijn,
maar er is één ding dat we moeten accepteren:
we kunnen nooit echt in de schoenen van andere mensen gaan staan.
We zullen nooit in staat zijn om in hun plaats hun pijn,
hun angsten of hun lijden te voelen.
We kunnen het proberen te begrijpen,
aandachtig luisteren, er voor hen zijn... maar we moeten eerlijk zijn,
we staan altijd buiten hun ervaring.
Iedereen heeft zijn eigen verhaal, zijn eigen wonden,
zijn eigen angsten die niemand anders echt 100% kan begrijpen.
Maar dat betekent niet dat het geen zin heeft om er voor iemand te zijn.
Gewoon luisteren, zonder te oordelen,
en er zijn als ze je nodig hebben, is al heel wat.
Soms is het niet ons vermogen om alles te begrijpen dat telt,
maar onze aanwezigheid, onze oprechte steun.
Want als het erop aankomt,
hoef je niet alles te begrijpen om een echte steunpilaar te zijn.
Reacties
Een reactie posten