Ik gaf je mijn hart
Ik gaf je mijn hart, mijn vertrouwen, mijn tijd, Stond aan je zijde, tijdens elke klim.
Maar het enige wat je deed was nemen en eisen, Verdraaide mijn liefde met jouw controlerende hand. Je droeg charme als een masker, zo glad, zo sluw, Maar achter gesloten deuren zou de waarheid liggen.
Elk woord een dolk, elke blik een klap, Je ego voeden terwijl mijn geest zonk. Je liet me al mijn gedachten in twijfel trekken.
Maakte van elke strijd een strijd die ik voerde. Werd de slechterik in jouw eindeloze spel, Het dragen van de last van je misplaatste schaamte. Geen verontschuldiging, geen moment van spijt,
Gewoon een cyclus van gaslighting die ik niet kan vergeten. Jouw liefde was een spiegel, die alleen jou weerspiegelde,
Een holle schil, waar ooit iets echts groeide. Maar ik heb de kracht gevonden die je probeerde uit te wissen,
Om weg te stappen uit je giftige omhelzing. Ik zal niet de pion zijn in jouw egoïstische spel, Ik loop naar buiten, ik herwin mijn dag.
Dus draag je façade, laat de wereld bedrogen worden, Maar ik ken de waarheid van de pijn die ik heb ontvangen. Hoewel ik littekens heb, leer ik genezen, Ik zal niet langer gebonden zijn aan wat niet echt is.
Reacties
Een reactie posten