Het stopt bij jou

 Het stopt bij jou

Je schuldig voelen wanneer
je keuzes maakt die goed zijn voor jou,
is een reactie van je ego.
Het raakt in paniek wanneer je
gebaande paden verlaat,
wanneer je uit patronen stapt
die door de jaren heen zijn ingeslepen.
Dat wat je niet hoort te doen,
volgens "de regels"
en je dan toch doet.
Wanneer je eindelijk zover bent
dat je jezelf een duidelijke plek geeft
in je leven, in alles voelt dat je
een bepaalde keuze moet maken,
wil je gelukkiger worden,
je meer op je plek voelen,
dan kan ineens het besef komen
dat je anderen achter moet laten.
Het kan een belangrijk onderdeel
van je groei zijn.
Mensen achter laten waar je ergens
diep van binnen liefde voor voelt,
maar waarvan je ook weet dat
je niet langer samen het pad wil
lopen dat je aan het lopen bent.
Steeds weer hetzelfde,
met dezelfde uitkomst.
Een van de 2 moet dan
een beslissing nemen,
om dat pad te verlaten.
Al was het maar om tot de ontdekking
te komen wie je bent zonder de ander.
Het is als het schrijven van een boek.
Je kan niet met een nieuw hoofdstuk
beginnen als je het hoofdstuk waar je
je nu in bevindt, niet af sluit.
Het volgende hoofdstuk is gebaseerd
op het vorige, maar mag geschreven
worden met een andere energie.
Dit keer niet meer met de energie
die al jaren niet goed meer voor je
voelde, maar met energie die jij
voor jezelf wil neerzetten.
De ander die je verlaat ontvangt door
jouw keuze dezelfde opdracht.
En dit keer ben jij daar
niet langer onderdeel van.
Je schuldgevoel lijkt terecht,
je laat iemand achter.
Maar wie zegt dat dat voor altijd is ?
En waarom ben jij verantwoordelijk
voor het welzijn van de ander,
als de ander er alles aan doet om
jouw welzijn teniet te doen ?
Jouw eerste verantwoordelijkheid ben jij.
Jij mag ervoor zorgen dat het
eerst goed/beter met jou gaat.
Dat je terug naar balans stroomt en in
staat bent om deze balans in jezelf
te handhaven. En wanneer je dat lukt,
kan misschien die ander er weer bij.
Je schuldgevoel is begrijpelijk,
het is je ego in paniek.
Maar zou je die ander verlaten wanneer
jullie relatie liefdevol en ondersteunend
zou zijn ?
Jij bent alle liefde waard.
En het is de tijd om dat eerst eens
voor jezelf te aanvaarden,
om in liefde te zijn.
Daar heb je recht op,
dat zal je voeden en het is mogelijk
om jezelf daar naar toe te brengen.
Om dat potje te vullen wanneer het
bijna leeg is.
Een van de twee moet de zoektocht
naar liefde beginnen,
door een hoofdstuk af te sluiten en
een nieuw pad te gaan lopen.
En wanneer jij degene bent die dat doet,
voel je dan niet schuldig.
Jij bent het die nieuwe energie in de
relatie brengt. Zelfs wanneer je er
voor kiest om (even) geen contact meer
te hebben.
Jij kiest voor verandering en groei
waardoor er nieuwe mogelijkheden op
jouw pad zullen komen, waardoor je het
oude en het zware kan helen en los laten.
Wanneer jij dat proces aangaat zul je
uiteindelijk merken dat je het ook
voor de ander doet.
De pijn wordt niet langer doorgegeven,
het stopt bij jou.
Hoe belangrijk is dat ?
Lichtflits

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Vraag me niet hoe ik altijd lach

LIVE - Sergey Lazarev - You Are The Only One (Russia) at the Grand Final