DE MEESTE VROUWEN

 "DE MEESTE VROUWEN ZIJN SUBTIEL GEPROGRAMMEERD..

En hebben geleerd dat ze zichzelf laatste moeten zetten in de volgorde van prioriteiten zoals vastgesteld door de patriarchale samenleving...

Ze hebben stilzwijgend geaccepteerd dat hun behoeften - of het nu gaat om fysieke, emotionele, mentale of spirituele behoeften - het minst belangrijk waren in het gezin en in de sociale hiërarchie.

De meesten van ons volgden stilzwijgend.
De meesten van ons dachten dat het "onze plicht" was, als vrouw, om onszelf op de laatste plaats te zetten.

De meesten van ons hebben de rol van martelaar gespeeld en zichzelf opgeofferd voor anderen.
De meesten van ons hebben dit feit nooit in twijfel getrokken.

Talloze vrouwen met een gebroken hart hebben deze rol van martelaar hun hele leven lang gespeeld, al millennia.

We probeerden iedereen om ons heen gelukkig te maken. We beschouwden het als onze verantwoordelijkheid om anderen te behagen, onze eigen waarheid, onze eigen behoeften en verlangens op te geven, uit de wens om "goed te zijn", in een poging om "in goed begrip te leven".

Door de tijd heen hebben wij vrouwen geprobeerd gelukkig te zijn door iedereen gelukkig te maken. Als anderen gelukkig waren, vonden we dat we onze rol perfect hadden gespeeld en dat we onszelf dus ook gelukkig konden beschouwen.

Een tijdje waren we tevreden dat onze dierbaren ons nodig hadden. Ik dacht dat als ze ons nodig hadden, we ons gewaardeerd, geaccepteerd en geliefd zouden voelen.

Alles wat we wilden was bevestiging van onze waarde, afkomstig van diegenen wiens behoeften we boven onze eigen stellen.

Maar het was een enorme prijs om te betalen, want we voelden een leegte van binnen, een donkere gevoelloosheid...

Een gevoelloosheid die we niet eens konden identificeren, omdat het er altijd was, stilzwijgend ons zelfrespect vernietigde, beetje bij beetje onze persoonlijke kracht slopen, beetje bij beetje onze harten sluiten.

We hebben ons best gedaan om deze innerlijke leegte te vullen die was ontstaan als gevolg van het verwaarlozen van onze eigen behoeften en verlangens, onze eigen waarheid te ontkennen/ongewezen en het accepteren om dag na dag op deze manier te leven.

We hebben geprobeerd deze innerlijke leegte op te vullen door nog meer te zorgen voor het welzijn van anderen, ons nog meer te focussen op hun behoeften en verlangens, hopend dat de restjes liefde die we van hen ontvangen, voldoende zullen zijn en uiteindelijk zullen we ons ook voldaan voelen, al is het maar voor een korte tijd.

We begrepen het niet, we realiseerden ons niet dat deze leegte in feite veroorzaakt werd door het gebrek aan LIEFDE.

We gaven altijd van onszelf - we gaven zoveel dat onze tanks leeg waren.

Dit is de verborgen pijn in de geschiedenis van de Vrouwelijke, die is gegraveerd in de bladzijden der tijd, in de patriarchale samenleving van de Aarde.

De tijden veranderen nu. De vrouw herstelde en nam haar persoonlijke kracht aan.

Ze stond op in al haar glorie en begreep eindelijk dat de leegte die ze in haar voelde alleen van binnenuit gevuld kon worden.

Ze stelt de behoeften van anderen niet langer boven haar eigen. Ze spreekt haar waarheid met gratie. Ze volgt haar veilige pad, accepteert alleen wat met haar resoneert en wat haar eert.

En op deze manier verandert Vrouw niet alleen zichzelf, ze verandert de wereld.

Ze wil niet langer dat anderen haar nodig hebben, zich gevalideerd voelen;

Ze betaalde een te hoge prijs toen ze haar eigen geluk baseerde op het geluk van anderen, dus uiteindelijk besloot ze zichzelf op de eerste plaats te zetten in haar volgorde van prioriteiten. "

Bron: Karen Starr
Artiest: verlorendreamsaI
Sacred Divine Feminine