Griendtsveen

 Graag wil ik jullie meenemen naar een mooie locatie in Zuid-Nederland. Het gaat om Griendtsveen, en in het verlengde daarvan Helenaveen, op de grens tussen Brabant en Limburg.

Zoals de naam al doet vermoeden, hebben beide dorpen hun naam te danken aan het veen, dat tot in het midden van de 20e eeuw in de Peel bewerkt werd. De oudste hoeves langs de Helenavaart (tussen beide dorpen), en de kolossale zomereiken die daar te vinden zijn , zijn uit de tweede helft van de 18e eeuw.

Griendtsveen werd aan het einde van de 19e eeuw gesticht, toen daar mede door de komst van het spoor, de turfwinning op gang kwam. De kanalen, die het gebied vandaag de dag zo fotogeniek maken, in combinatie met de Amerikaanse eiken die met name in de herfst mooi kleuren, dateren uit die periode. Zij dienden niet alleen om de gestoken turf met boten af te voeren, maar ook om het waterpeil te reguleren. De huizen in de veenkolonie werden omstreeks 1900 gebouwd.

Ik heb het al eerder genoemd, maar door het gekleurde schouwspel van de eiken is het gebied in de herfst, maar ook in de lente, erg mooi. Er is een uitgebreid fiets- en wandelroutenetwerk aanwezig voor wie verder het peellandschap in wil.