Ik voel alles

 Ik voel alles. Altijd. Er gaat geen dag voorbij zonder dat mijn hart om de een of andere reden tot zijn vermogen wordt uitgestrekt.

Het klinkt misschien vermoeiend - en het kan ook - maar het is alles wat ik ooit heb gekend. Voor mij is gevoel de ware ervaring omdat het een fysieke uitdrukking is van leven. Om voortdurend te pulseren met prikkels, trillen op verschillende frequenties, is het onmiskenbare bewijs van bestaan ervaren.

Het leven wordt gemeten door ons vermogen om te voelen; hoe dieper en rauw onze emoties, hoe authentischer we leven. Tranen zullen stromen, harten zullen breken; verdriet zal ons overspoelen, magen zullen knopen, woede zal branden en passie zal ons overwinnen. Zo zijn we gebouwd. Misschien is het de manier van ons lichaam om ons eraan te herinneren dat we leven.

Gevoelens zijn rijk aan lessen. We leren ieder die in verschillende lichaamsdelen ontstaat te ontcijferen: de zure steek in de darm onderscheiden van de verlangende pang van het hart, de snel-als-bliksemflitsen van de geest van de langzame en gestage roep van de ziel.

Gevoelens kunnen onze meest vertrouwde gidsen zijn als we dat toestaan. Ze fluisteren ons toe en dringen ons aan te volgen. Ze kunnen ons op het verkeerde pad brengen als we ze verkeerd begrijpen, maar als we leren ze te vertalen, zullen ze ons naar de roeping van ons hart leiden.

Als je twijfelt, kunnen gevoelens ons misleiden. Toch hebben ze de macht om ons te helpen onze passies te vinden en ons naar ons doel te leiden. Ze stellen ons open voor onze duisternis en licht, stellen ons bloot en schudden ons, vernietigen en hernieuwen ons, maar laten ons uiteindelijk vrij.

Door ons hart te sluiten, ontzeggen we onszelf de kans om het leven in al zijn rommelige glorie te ervaren. We stoppen onze evolutie door te doen alsof we klein zijn en er niets om geven. Maar diep van binnen geven we er wel om. We geven er enorm om, maar we zijn bang om het toe te geven.

Zo diep en vaak voelen is jezelf leren kennen van binnenuit. Hoe goed kennen we onszelf eigenlijk? Hoeveel houden we echt van onszelf? Gevoelens maken het leven de moeite waard; ze inspireren ons om te blijven zoeken, te bewegen en te creëren. Ze drijven ons ertoe om te blijven liefhebben, zelfs als we alles verliezen.

Gevoelens versieren onze zielen en bevallen onze dromen.
Deze gevoelens begeleiden de nederige wonderen van de natuur en de kracht en het comfort van verwante connecties. Ze zijn waar we van gemaakt zijn onder onze huid en botten, eerst gecreëerd in sterren en doorgegeven aan ons door de bloedlijnen van oude wijzen. Ze verbinden ons met elkaar met onzichtbare draden van gedeelde ervaringen.

Wanneer we onszelf toestaan om ons zonder excuses te voelen en die ervaringen te delen, geven we anderen de moed om authentiek in hun gevoelens te zakken en zichzelf zonder schaamte uit te drukken.

Diepe gevoelens zijn een geschenk; ze kunnen ons transformeren als we hun wijsheid volgen. Sta jezelf toe om vanuit je kern te voelen, met je hart, en laat je bewegen.

Deze gevoelens zijn onze verbinding met het goddelijke en uiteindelijk met onszelf. Laat ze over je heen spoelen als golven; laat ze je genezen. Laat ze je breken en bouwen. Laat ze je laten zien wie je bent en laat ze je dan bevrijden.

Katie Kamara