DE ROLLEN OMDRAAIEN

 DE ROLLEN OMDRAAIEN...... 

Stel dat die ander iets heel kwetsends zegt. Je reactie zal terecht geschokt zijn, dus je protesteert tegen zijn opmerking. Misschien barst je in tranen uit, of loopt je gezicht rood aan. Die ander begrijpt niet waar je zoveel drukte om maakt. Hij kijkt gekweld en begint met een verdrietige toon te praten: je hebt hem erg gekwetst. De rollen worden dus omgedraaid: jij gaat ineens over zijn grenzen, jij houdt geen rekening met hem. Terwijl hij zojuist iets heel gemeens zei. Je raakt verward, en bent daarin niet de enige. Door hoe die ander zich opstelt, door hoe hij kijkt, door wat hij zegt, gaat de meest stabiele persoon twijfelen aan zichzelf. Hij zei net toch iets heel grofs. Of toch niet? Ja, dat deed hij inderdaad, maar hij zelf ervaarde het niet als zodanig. Hij vond zijn eigen opmerking waarschijnlijk zelfs geoorloofd.