Ze schreeuwde

Ze schreeuwde naar de ander in de spiegel. De andere keek ze een halve eeuw geleden naar, een eeuwigheid die ze in te hard rijden zag voorbij komen.

Gaf haar het rechteroog. Hij keek haar aan met de ogen van mensen, zoals hij nooit eerder had gedaan. Je hebt alle tekens van het leven gezien, je hebt ze gevoeld, al de pijn die haar deed leven opgetrokken. Hij repareerde zelfs borden die hij nog nooit had gerepareerd. Hij zag de tranen die al gedroogd waren en ruilde ze voor glimlachen die nooit getekend waren.

Genoeg, ik heb de kracht niet meer om door dit groene weiland te kruipen die mijn ziel laat bloeden.

Pijnen lopen met me mee, maar ik ben sterk en kan ze verslaan. Ik heb mijn hele leven geleefd achter wie ik ben. Ik laat anderen op mijn ziel lopen waardoor het tranen van bloed vergiet en mijn lijden in beeld brengt. Ik ben vergeten dat de tijd die het leven me geleend heeft op de best mogelijke manier gebruikt moest worden. En dus nu sta ik hier, in de spiegel kijken en mijn angst realiseer dat ik nog niet zo ver heb gewoond.

Ja, tot nu toe heb je goed geluisterd, want vanaf vandaag ben ik van plan om deze situatie terug te keren. Het leven dat altijd aan mijn zijde is geweest heeft me nooit neergehaald, dus waarom zou ik me overgeven aan lijden. Verdriet en lijden ik nodig je uit om nog een laatste keer naar me te kijken, want de volgende keer dat je hier in de spiegel komt gluren zul je iemand anders zien.

De telefoon ging en ik nam op in de hoop dat hij het was. Hoop dat het een droom was die de realiteit van mijn leven noemt. Dat was het niet, het was gewoon iemand die het nummer verkeerd had. Gewoon weer een van de vele misleiding die elke dag aan onze deur klopt. Op de klok slaat de klok op de muur, herinnert het leven me er weer aan dat de realiteit hier naast me is.

Ik ga op zoek naar mijn mooiste jurk, die achterin de kast verstopt zit. Misschien is het niet meer voor mij Misschien zit ik vast met de rimpels van de tijd. Maar, het is oké als ik niks heb om aan te trekken. Ik ga naar buiten met mijn beste glimlach en het zal zijn waar iedereen naar zal kijken. Niemand zal mijn naaktheid opmerken, omdat het licht van wie ik ben zo helder is dat iedereen die angst in mij wijst op deze lange wandeling verblindt.

Al weg, de toekomst roept en ik ga mee. Vou ser feliz e não tenho tempo para olhar para trás

@Angela Caboz

Alle rechten voorbehouden

Wet N. de 50/2004 van 24 augustus