Hoe komt het toch

 Hoe komt het toch dat zoveel mensen klagen over eenzaamheid?

Zouden zij je begrijpen als je hen zegt dat zijzelf, in hun hoofd, deze eenzaamheid hebben gecreëerd?
In werkelijkheid is niemand ooit alleen.
Het hele universum kijkt en luistert naar ons.
Geen enkel woord, geen enkel gebaar van ons blijft zonder echo.
Wanneer je er een gewoonte van maakt om ’s morgens, wanneer je je raam opent, goedendag te zeggen aan de aarde, aan de hemel, aan de hele schepping, zullen vanuit de vier hoeken van de aarde stemmen, als een echo, jou antwoorden: goedendag, goedendag……en je zult je de hele dag begeleid voelen.

Wanneer je naar buiten gaat, kom je op straat nogal wat mensen tegen: het merendeel ken je niet, maar is het zo moeilijk om hen een open en broederlijk gezicht te tonen?
Verdienen zij het niet dat je hen in gedachten licht, vrede en vreugde wenst?…
Je zegt dat zij jou niet inspireren?
Misschien is dat zo, omdat je stil staat bij de uiterlijke verschijning.
Maar achter dat uiterlijk bevindt zich een ziel en een geest.
Wanneer je in staat zou zijn, via je ziel en je geest, in contact te treden met alle zielen en alle geesten op aarde, wanneer het beste in jou het beste in de anderen ontmoet, geloof me, dan zul je je nooit meer alleen voelen.

☼

Omraam Mikhaël Aïvanhov