Waarom

Waarom zoeken de mensen niet naar een manier om elkaar vrede, vertrouwen en vreugde te geven? …

Als je op straat loopt, als je een winkel, een metro of een station binnengaat, kom je alleen saaie, gesloten en uitdrukkingsloze gezichten tegen.
Is het normaal om zo weinig vreugde te uiten als je elkaar ontmoet en elkaar op te zadelen met zo’n prozaïsche aanblik?
Waarom toont men zich niet warmer, expressiever, levendiger?
Juist dat is de ware poëzie.
De waarachtige dichter is niet degene die verzen schrijft, maar die de poëzie in zijn eigen leven creëert, en zich inspant om er zuiverheid, liefde en licht in aan te brengen.
Ja, juist in zijn leven is zo iemand erop uit om te worden geïnspireerd, en als hij daarin is geslaagd, brengt hij die inspiratie ook aan anderen over door hen deze zuiverheid, deze liefde en dit licht te brengen.



Omraam Mikhaël Aïvanhov

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai