Bloemen Boodschap

 Overgeven aan de stroom van het leven. Go with the flow. Laat het los. Zo gemakkelijk om te roepen maar oei, het uitvoeren is een ander dingetje. Want wat als je, net als ik, altijd gewend bent het gevecht met het leven aan te gaan?

Als kind zat ik altijd in de weerstand en ging met alles het gevecht aan. Ik werd thuis niet gezien en gehoord waardoor ik een ongezonde vorm van bewijsdrang ontwikkelde. Ik was te klein, te jong, te onzeker, te dom en te impulsief om ook maar iets voor elkaar te krijgen. Dat is naarmate ik ouder word tezamen met de juiste inzichten die ik verzameld heb in de jaren nagenoeg weg. Maar, het vastbijten blijft soms de de kop nog opsteken.

De situatie waar ik nu inzit, is heftig maar ook een waardevol leerproces. Mijn les hierin is leren vertragen. Niet overal als een stormram doorheen rammen maar afremmen en dichtbij jezelf blijven. Je kunt twee dingen doen met drama wat buiten jou gecreëerd wordt: eruit blijven en bij jezelf blijven of erin stappen en volledig meegezogen worden. Vanuit dat laatste ontstaat het gevecht. Je wilt je kop boven water houden terwijl jij niet eens degene bent die in het water lag maar ja, het is jij die erin gesprongen is.
Tel daarbij een fikse hormonale onbalans op (lang leve de overgang) en alles wordt uit balans getrokken. En zo ben je onderdeel van een strijd die niet van jou is maar waar je wel voor gekozen hebt om in te stappen.

Na lange tijd vastgezeten te hebben, is er weer beweging in de situatie. Aan mij de schone taak om te blijven staan waar ik sta, de focus op mijzelf te houden en niet mee te bewegen. Laat de energie zijn werk doen terwijl ikzelf terugkom in balans. Wat een proces.........

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Kraai

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Gone with the Wind (1939)

Ekster