Bloemen Boodschap

 Een foto waarvan je het verhaal niet kent, is maar een foto. Een platte afbeelding waar mensen op staan of misschien een gebouw. Maar weet je het verhaal achter de foto of heb je iemand die je het verhaal vertelt over hoe de foto ontstaan is, wordt het een geheel ander plaatje…….

Zo werkt het ook met ons brein. Wanneer je rugpijn ervaart, is dat zonder een verhaal puur en alleen maar rugpijn. Punt. Maar ja, onze mind kan niet zonder een verhaal en rationaliseert er flink op los. 'Rationalisering is een psychisch afweermechanisme' aldus Wikipedia en ik denk dat ik het niet beter kan vertalen. Het rationaliseren houdt ons bij het voelen vandaan......

Het brein wil alles logisch kunnen verklaren. Het hart daarentegen neemt alleen maar rugpijn waar. Of misschien wordt er een emotie ervaren zoals woede, verdriet of blijdschap. Waar het hart het er laat zijn zonder dat het hoeft te veranderen, trekt onze mind direct de 5 W's van stal: wie, wat, waar, wanneer en waarom. Het wil weten van wie het is, wat deze fysieke pijn of emotie je eigenlijk wil zeggen, waar en wanneer je het hebt opgelopen en waarom het er zit. Je hoofd is eigenlijk alleen maar de verhalenverteller maar wel eentje die flink kan stoken! Het verzint een verhaal bij de fysieke pijn of emotie en zodra jij dit verhaal ook maar enigszins gelooft, ga je mee in het drama .Maar, ga je niet mee in het verhaal, dan koppel je het hoofd los en zul je merken dat je meer in het hart zakt.

Zonder het verhaal, zonder het drama, is het enkel en alleen maar rugpijn, woede, verdriet of blijdschap. Het is enkel en alleen maar energie die opgemerkt hoeft te worden. Zodra je het verhaal leert los te koppelen van deze energie, blijft alleen het gevoel over wat gevoeld wil worden. Niets meer en niets minder.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Kraai

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Gone with the Wind (1939)

Ekster