Bloemen Boodschap

 En, lief mens, sta jij jezelf toe alles te mogen voelen en ervaren zonder het tegen te werken? Mag alles er zijn zonder dat het hoeft te veranderen?

Dat is waar het allemaal mee begint. Het toestaan van gevoelens, emoties en gedachten. Ons brein, onze interne saboteur, analyseert en bekritiseert. Die vindt het allemaal maar onzin, dat voelen. Want ja, wat heb je er nou aan als je huilt? Los het hetgene op waarom je moet huilen? Nee, dus is het totaal zinloos aldus ons brein. Maar oei, oei, hoe belangrijk is het om te huilen, om te schreeuwen, om je woede eruit te gooien. Heb jij wel eens tijdens een enorme lachbui gedacht: "oh nee, stop met lachen want dat heeft echt geen zin hoor." We willen wel dat mensen ons keihard zien lachen maar als we keihard moeten huilen? Eh eh, stel je voor.

Doe het niet voor een ander maar voor jezelf. Sta jezelf toe om te huilen, om de woede door je heen te laten razen of om die rauwe pijn van die teleurstelling eens echt helemaal in je op te nemen. Weet dat het een golf is die door je heen spoelt. De golf krijgt een piek en zwakt vanzelf weer af. Net als met een lachaanval; die gaat ook geen dagen door. Op een gegeven moment ben je uitgelachen en dat geldt met verdriet, woede, hartenpijn en teleurstelling nét zo.

Sta het jezelf toe, lief mens. Je verdient het!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Kraai

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Gone with the Wind (1939)

Ekster