Wij glanzen wat we kunnen


 Nicolaas Matsier (1945) – Wij glanzen wat we kunnen

Wij glanzen wat we kunnen naast het pad.
Hij daar, hij liet ons los. We dwarrelden

en kwamen neer. Nu zijn we hier. Ons blad
doet wat het moet en vangt de zon – waartoe?

De steel zit er nog aan maar mondt niet uit
en krijgt al geen berichten meer van kruin

of wortels. Ga nu je gang dus, geel,
rood, bruin. Laat ons maar krullen, ritselen

en kraken. Waarna tot slot wie weet drijfnat
de nervatuur zich toont. Ets van de boom.

(Uit: Zonder titel zonder jaar: gedichten. De Bezige Bij - Beeld: Georgia O’Keeffe) 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Vraag me niet hoe ik altijd lach

LIVE - Sergey Lazarev - You Are The Only One (Russia) at the Grand Final