Heel vroeger

Heel vroeger wilde ik niets van de mens weten
Maar het voedsel werd schaars
En ik moest toch eten.
De mens kreeg toen mijn aandacht.

Liefde en voedsel gegeven.
Waardoor de band zo sterk werd
Dat ik ben gebleven.
Zo werd ik in het gezin opgenomen

Als waak en gezelschapsdier.
En ik wist,
Ik wilde niets anders meer
Want ik behoorde hier.

Nu hoef ik niet meer buiten te liggen in de kou,
want mijn baasje weet
dat ik van hem hou.
Ik ben hem zeer dankbaar 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai