Hartepijn

 H a r t e p i j n

Mooie herinneringen
die ik nog koester,
al doet het ook pijn.
Jouw beeld doemt op
in mijn verbeelding.
Maar jij moest gaan,
en zo onze liefde
voor altijd uitbluste.
Dikwijls hoor ik nog
jouw aanstekelijke lach
alsof jij hier nog bent.
Ook ervaar en voel ik soms
jouw tederheid toen ik
bijna ontroostbaar was
en jij de schaduw van
mijn tranen wegkuste.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai