PLAAG...
PLAAG...
Ik heb een vogel in mijn borst,
mooi met kleurrijke vleugels, springen, blij...
In haar lichte veertjes mengt de kleur
Hij zingt als ik blij ben,
komt uit als eenzaamheid toeslaat...
Het is de figuur van liefde!
Heb je nestje in mijn borst gemaakt,
Thread by thread met veel genegenheid geweven.
Je hebt bijna geen plaats meer! Hoe kun je zingen?
Hoe ga je vliegen in de lucht?
Op slapeloze nachten,
wanneer het gele licht tegen het raam raakt,
Ik laat het eruit: kijk naar de lucht..
alsof je de afstand voelt...
Hij is niet op zoek om weg te komen,
je hebt permanente banden met mijn hart!
Dit is liefde die hier opgezet is!
Op de hoge nachten van eenzaamheid,
Hij gaat de nacht bespioneren.
Alsof je op een maatje wacht...
Zo leven we...
Ik door mijn eenzaamheid
En de vogel zingt in mijn hart!
Reacties
Een reactie posten