Dag Boodschap

Wanneer je door het verhaal heen kunt kijken kun je zien wat er is. Naar iets wat er gewoon is. Zonder lading. Zonder wat dan ook, wat zie je dan. En als je daarna toe kunt laten wat het met je doet, wat voel je dan? Stapje voor stapje zijn met dat wat er is en en dat wat het met je doet. Je gaat in deze periode van heel hoog naar laag. Van links naar rechts. Je probeert ergens een soort midden te vinden maar dat lijkt er op momenten gewoon even niet t zijn. soms lijk je dingen zeker te weten. Of vind je dat je zeker moet weten, maar aan het einde van de dag is zomaar alles weer anders.

Lief mens, die richting van jou, die verandert gewoon vaak. Daar is niets mis mee. Dat is het leven. Je kunt alleen dingen zeker weten die met dingen te maken hebben IN jou. Er ligt gewoon nog het nodige op die bodem en zelfs daaronder ligt nog van alles. Dat is het leven en juist wanneer bepaalde stromingen je even meenemen naar het verleden is dat gewoon om je te laten zien wat er ligt en om er mee te zijn. Om er naar te kijken en om het toe te geven aan jezelf. Diep verdriet. Boosheid. Frustratie. Verlangen. Alles bij elkaar. Deze periode neemt je mee naar dat wat er niet meer is. wat er ooit was. Hoe je het anders had willen doen. Hoe je langer aan iets vast had willen houden maar niet kon. Door de ogen van jouw kind-stuk kijken naar jouw leven. Maar ook in het NU speelt er genoeg dus als je intens moe bent, is dat niet zo heel vreemd. Alles mag zachter en daardoor loop je op de paden van jouw leven waar hardheid is geweest. Waar je hard voor jezelf bent geweest en waar je hardheid hebt toegelaten.

Richting bepalen doet het leven voor je, jij hoeft alleen maar me te gaan in de stromingen van dat leven.