DE MYTH VAN APOLLO EN DAPHNE

Apollo, de zoon van Zeus en Leto, werd beschouwd als de god van muziek, poëzie, licht en zelfs de kunst van waarzeggendheid. Gedurende zijn bestaan had hij vele romans gehad met zowel stervelingen als nimfen en godinnen.

Op een dag durfde hij te lachen om Eros, beter bekend als Cupid, die met zijn boog aan het oefenen was. Deze, vernederd door de arrogante god besloot hem een lesje te leren. Toen Apollo in het bos aan het jagen was, zag hij in de verte een mooi jong meisje genaamd Daphne, die eigenlijk een nimf was.

Eros besloot het moment te grijpen en schoot twee pijlen. Degene die Apollo neerschoot was goud, wat passievolle liefde leverde. Daphne werd echter getroffen door een loodpijl, waarvan het effect precies het tegenovergestelde was, haat en afkeer voelde door de god die verliefd op haar was geworden.

Apollo besloot toen Daphne te volgen waar hij ook ging totdat hij zijn liefde vond, maar Daphne, onder de effecten van de loodpijl, vluchtte zo mogelijk. Bij aankomst bij de Peneo rivier vroeg Daphne, moe van zoveel ontsnapping, en zodra Apollo het bereikt had, om hulp van haar vader, die niemand minder was dan de riviergod. Deze, met compassie voor zijn dochter, besloot het enige te doen dat haar kon redden: hij veranderde haar in een boom, de blonde.

Toen Apollo haar eindelijk inhaalde, zag hij hoe de ledematen van zijn geliefde stijf werden, haar armen takken werden, haar voeten wortels kregen en haar haar haar veranderde beetje bij beetje in bladeren totdat haar hoofd de beker van een kostbare boom werd.

Geïnvloed door wat er was gebeurd en denkend hoeveel ik van haar hield, beloofde hij dat ze zijn boom zou zijn, altijd haar vertegenwoordigen. Zo zouden je bladeren je hoofd sieren en die van die strijders, atleten, dichters of zangers die triomfeerden, een symbool van de overwinning worden.

Bron: redhistoria.com

Afbeelding : " Apollo en Daphne " Het is een sculptuur gemaakt door de Italiaanse Gian Lorenzo Bernini tussen 1622 en 162 Het hoort bij de barokke stijl. Dit is een levensgrote marmer en sculpturale groep te zien in de Borghesese Gallery, volgens mij het meest geweldige museum van Rome en niet te missen.