WEES MILD VOOR JE MOEDER

 WEES MILD VOOR JE MOEDER

Er zijn momenten waarop een snel, kort antwoord uit je mond schiet. Vol met scherpe randen die bloed aantrekken. En je kijkt weg, zodat je de pijn niet hoeft te zien waarvan je weet dat je die hebt veroorzaakt.

De helft van wat ze doet, begrijp je niet. De dingen die zij in haar leven haalt, laten je koud en irriteren je.

Het ene moment wil je haar in je armen sluiten, het volgende moment zou je willen dat je haar gewoon even door elkaar kon schudden.

Op een dag zal het allemaal betekenis voor je krijgen.

De dingen waar ze je nooit over heeft verteld, zijn precies de dingen die haar hebben uitgehold en haar vervolgens weer hebben opgebouwd, zodat ze steeds meer kan dragen waarbij niemand het gewicht kan zien.

Die dingen die haar soms breken, ook al zie je dat liever niet.

Haar ogen merken alles op, maar toch houdt ze zoveel voor zichzelf. Ze doet een stap achteruit ter wille van het geluk van haar kind.

De dankbaarheid die ze daarvoor verdient is schaars, maar toch reikt haar vlam van dankbaarheid tot dicht bij de hemel.

Mocht je zo gezegend zijn dat ze nog steeds de lucht van deze aarde inademt, dan wordt het tijd dat je in je dankbaarheidsarchieven begint te graven en de warmte in je hart, de vergeving in je stem en dezelfde verbazing die je als peuter voor haar had, terugvindt.

Ik smeek je om alsjeblieft, vandaag en elke dag, zachtaardig te zijn voor je moeder.

Want de dag zal komen dat haar ochtendgroet er niet meer zal zijn.
Haar woorden “Ik hou van je, mijn kind” zullen er niet meer zijn.
Haar stem zal niet meer gehoord worden.
Het enige dat overblijft zijn herinneringen.

Wees zachtaardig tegen je moeder.