Bloemen Boodschap

 Misschien is je grootste uitdaging wel om jezelf telkens weer terug te brengen naar de rust en de ruimte die ook in jou leeft. Wanneer alles in het leven je alle kanten op duwt en je lijkt te verdwalen, ben jij het die jou weer terug kan brengen naar jou. Om weer even te zien waar het echt over gaat en wat echt belangrijk is. Niet de verhalen die ook nog in jou leven. Het is telkens weer door de illusies heen prikken en door alle laagjes te zakken naar daar waar de kalmte huist in jou. Wanneer de buitenwereld zo aan je trekt, is dát waar je te zijn hebt. En dat is niet altijd even gemakkelijk, maar het is niet onmogelijk. Voel maar waar je hoofd je mee naartoe wil nemen en waar je hart altijd als een grondig en stevig ankerpunt op je wacht om telkens weer naartoe terug te keren.

Je hebt lang gezorgd voor de ander, en jezelf daarbij vergeten. Je wist niet beter en je kon ook niet anders. Het is gegaan zoals het is gegaan en nu mag je de tijd nemen om daar rustig in te landen. Al wil je nog zo snel door al die laagjes heen bewegen, het kan niet anders dan dat het gaat op het tempo dat het van je vraagt. Je kunt het niet forceren lief mens, niets van deze stromingen is te forceren. Jij kunt alleen maar jezelf hierin navigeren. Wat het licht van deze aanstaande maan je laat zien, zijn al die stukjes die je thuis mag brengen. Waar je je eenzaam en verlaten hebt gevoeld. Waar je telkens vertrouwen hebt gehad in hen die niet bij machte waren om jou te geven wat jij te bieden hebt. Niemand is daarin fout of verkeerd, het is. En door dat helder te kunnen zien wordt het zachter. Jij verdient namelijk alle zachtheid die er bestaat, maar daar hoef je niet zo hard voor te werken. Je hoeft je niet in allerlei bochten te wringen om te laten zien wat jij nodig hebt en dat je het verdient. Het mag een samenloop zijn van stromingen die elkaar aanvullen. Op een fijne en gezonde manier. Maar alles mag vanuit rust. Vanuit kalmte. En ook als het soms even niet zo voelt in jou, toch is die stroming ook aanwezig en mag jij jezelf daaraan herinneren dat je daar te zijn hebt. Daar ben je thuis, in jou, in de essentie van jou, en heb je beter zicht op de stromen die voorbij razen, terwijl jij lekker warm binnen zit bij jou.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Kraai

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Gone with the Wind (1939)

Ekster