Ze begreep alles


 (...) Ze begreep alles. Oneindig geluk straalde in zijn ogen; Ze begreep, en voor haar bestond er geen enkele twijfel meer, dat hij van haar hield, oneindig veel van haar hield, en dat dit moment eindelijk was aangebroken... Ze wilden praten, maar konden het niet.

— Fjodor Dostojevski, in het boek “Misdaad en straf”. (Epiloog | Hoofdstuk II / Editora 34 [Kol. Leste]; 1e editie [2001]).
Werk: "Twee mensen", 1889 - Stephan Sinding.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai