The Law According To Lidia Poet Season 2 Review


“Lidia mag geen advocaat zijn vanwege een wet die door mannen is geschreven. Dus deze keer mikt ze nog hoger, ze wil de wet veranderen. Terwijl ze blijft samenwerken met haar broer Enrico, nieuwe zaken aanpakt en vecht voor vrouwenrechten, wil ze hem ervan overtuigen zich kandidaat te stellen voor het parlement, zodat haar wet eindelijk een stem kan vinden.

Lidia is helemaal klaar met de liefde, vooral met Jacopo, die verantwoordelijk is voor de verkoop van de familievilla en op ramkoers ligt met alle Poëts. Maar Jacopo en Lidia worden gedwongen om elkaar weer te ontmoeten om, met tegenzin, een geheim onderzoek te delen dat hen nauw aangaat, en de medeplichtigheid en het plezier te herontdekken die hen altijd hebben verbonden. De nieuwe procureur van de koning, Fourneau, een man van de instellingen die Lidia onverwachts als zijn gelijke behandelt, geeft de protagonisten een harde tijd, wat haar ertoe aanzet de complexe en tegenstrijdige relatie die ze heeft met gevoelens in twijfel te trekken, en de kosten van persoonlijke verzaking die ze in naam van haar idealen volhoudt.

In de zes nieuwe afleveringen zal Lidia doorgaan met het afbreken van de stukken van deze wereld die door mannen voor mannen is gebouwd, met absoluut genie, waarbij ze de tegenstander verrast met intelligentie, ironie en zonder haar woorden te verdraaien, maar ook door zichzelf in twijfel te trekken.”

Daarvoor hanteert dit seizoen een andere structuur dan het vorige. Waar voorheen in elke aflevering één zaak werd opgelost, worden sommige zaken nu over meerdere afleveringen uitgesmeerd. Wat niet is veranderd, is dat Lidia door hooggeplaatste mannen wordt uitgelachen om haar theorieën, maar ze hen de mond kan snoeren door haar gelijk te bewijzen. De juriste ziet vaak verbanden die haar mannelijke collega's missen en bewijst daarmee keer op keer haar unieke scherpzinnigheid.

Qua romantiek is dit seizoen nog intenser dan het eerste. Lidia raakt verstrikt in een tweestrijd en worstelt zichtbaar met haar gevoelens. Haar verlangen naar vrijheid is groter dan de wil om zich te binden, maar toch doet een geliefde haar wankelen. Matilda De Angelis speelt de titelrol opnieuw vol overtuiging en vindt een perfecte balans tussen humor en elegantie.

Dit seizoen was een makkelijke, vermakelijke eenmalige kijkbeurt en ik ben dol op Matilda DeAngelis, maar afgezien van redelijke mysteries is het schrijven niet bijzonder en de kostuums zijn bijna bizar. Het is een beetje jammer, want ik vind dat het echte leven van Lidia Poët veel complexer klonk dan alleen het oplossen van misdaden en je afvragen welke man je moet kiezen.

Ik hoop dat er een derde seizoen komt, want deze serie is echt super goed geschreven en geacteerd.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Vraag me niet hoe ik altijd lach

LIVE - Sergey Lazarev - You Are The Only One (Russia) at the Grand Final