SOMS STAAN WE OP HET PUNT

SOMS STAAN WE OP HET PUNT OM TE BLOEIEN TOT DUIZEND BLOEMEN...

Maar dat doen we niet. We wachten. We denken: "Misschien morgen.

Ik ben momenteel nogal druk bezig met dezelfde onbevredigende dingen die ik al jaren doe. Yep best druk ”

Of misschien zijn we bang voor wat er gaat gebeuren als we ons openstellen.

We zijn bang om een slechte situatie te verlaten omdat we vergeten zijn hoe een goede er voor ons uit ziet.

We zijn zo gewend geraakt aan een leven omringd door ongeluk dat we onszelf ervan overtuigd hebben dat het normaal is. Immers, het leven van iedereen ziet er ook zo uit.

Ergens onderweg geloofden we niet meer in onze eigen kracht en schoonheid.

We denken dat we het kwijt zijn, of misschien is het er nooit echt geweest.

En het ergste van alles, we hebben iemand anders laten bepalen wie we voor ons zijn.

We zijn kwijt wie we zijn, dus we geloven alles wat anderen ons vertellen, zelfs als het ons kleiner maakt... bozer.

Er zijn niet genoeg stemmen die ons de waarheid vertellen. Er zijn niet genoeg stemmen om door de mist te komen die ons geloof in onszelf heeft verzameld.

Laat mij nu die stem zijn.
Laat me je nu vertellen: Je bent Sterk. Je bent mooi. Je bent in staat. Je bent waardig. Je hebt fouten gemaakt. Je hebt uitgeslagen. Je hebt je dromen, je licht en je kracht verborgen. Deze dingen zijn waar.

Dit zijn dingen die je hebt gedaan. Zij zijn jou niet.

Jij bent je dromen. Jij bent jouw licht. Jij bent jouw kracht. Je bent een wonder dat wacht om te gebeuren. Je bent een zegen die wacht om geschonken te worden.

Je bent een voorbeeld van waarheid die wacht om gesproken te worden. Je bent duizend bloesems die wachten om te exploderen in kleur, geur, genot en vreugde.

Laat niemand je tegenhouden. Ja je bent begraven zoals alle goede zaden.

Het is tijd om te leven Het is tijd om open te stellen voor de wereld, voor de zon en voor jezelf.

Je staat op het punt van iets verbazingwekkends. Bloei.

~Aaron Paquette
Dankbaarheid aan onbekende kunstenaar