Soms lijkt het zo vluchtig
Soms lijkt het zo vluchtig
Van voorbijgaande aard
Als sneeuwvlokjes die smelten op mijn tong
Hoe het leven leeft
Voorbij glijdt
Niet vast te grijpen als het als zand door mijn vingers
Plotseling als een vallende ster
Niet in steen gebeiteld lijkt het soms zo vluchtig
En toch
Beklijf jij nog steeds in mij
Als jouw handen mijn naam schrijven in de klanken van vioolmuziek
Die nooit weg ebt
In het hart van geliefden
Die ooit
Reacties
Een reactie posten