Op een dag zul je terugkijken

 Op een dag zul je terugkijken en beseffen hoe vaak ik met je probeerde te praten, maar je wilde niet luisteren. Je zult je herinneren hoe vaak ik je vertelde dat je gedrag mij pijn doet, en dat je het van je af hebt gezet.

Je zult je herinneren dat ik je waarschuwde dat ik wegglipte, maar je geloofde me niet. Je zult je alle vriendelijke dingen herinneren die ik voor je deed en die je als vanzelfsprekend beschouwde.
Je zult je de keren herinneren dat ik mijn trots opzij zette om ons te redden, zelfs als je ongelijk had.
Je zult denken aan mijn kussen, mijn knuffels, mijn gelach en de kleine dingen die ik voor je deed.
Je zult je herinneren hoe ik naar je keek, voor je zorgde en zei: ‘Ik hou van je’ terwijl ik je gezicht vasthield.
Je zult je mijn grappen, mijn eigenaardigheden en zelfs wat je mijn ‘giftigheid’ noemde herinneren – wat eigenlijk alleen maar was dat ik weigerde je fouten over het hoofd te zien.
Heb je belangrijk gemaakt, maar jij deed niet hetzelfde voor mij. Nu zul je mijn stilte en mijn afwezigheid onder ogen zien.
Want als iemand stopt met het vragen om aandacht en proberen te praten, betekent dit dat hij het heeft opgegeven en geen gevecht meer heeft.