Rozen van Spanning
Rozen van Spanning
Bloedrood en mysterieusschuift de nacht over rozen,
hun bloemblaadjes trillen
in een dans van verlangen en pijn.
Elke doorn, een belofte
van littekens en geheimen,
een scherpe grens
tussen schoonheid en gevaar.
In het zachte schijnsel van de maan
fluistert de wind door de tuin,
een melodie van spanning
waar hartslag en verlangen
in een fragiel evenwicht balanceren.
De rozen openen zich als deuren
naar vergeten dromen,
waar elke ademhaling
een echo is van onuitgesproken woorden.
Tussen de rozen
kruipt een spanning als wijnranken,
soms teder, soms intens,
een geheime kracht die ons omhult.
Ze dragen de dualiteit van de ziel ā
mooi en kwetsbaar,
sterk en pijnlijk ā
en in hun stilte vinden we
de rauwe waarheid van het leven.
O, rozen van spanning,
jullie vertellen het verhaal
van liefde en verlies,
van hoop en hartzeer.
In elke roos schuilt een fluistering
van wat we diep in ons dragen,
een stille roep
naar het ongrijpbare
dat de ziel eeuwig bemint.
Reacties
Een reactie posten