Het lichaam en de ziel

 Het lichaam en de ziel

Wat ik een heel mooie en hartverwarmende definitie van sterven vind, is: Sterven is het scheiden van lichaam en ziel. In onze maatschappij, die voornamelijk gebaseerd is op het medisch model, stopt bij sterven onze ademhaling en onze hartslag. Dat is min of meer de definitie van dood. Dan zijn we 'weg', dan zijn we dood en dan is het klaar. Het is over.
Er zijn heel wat mensen die geloven dat het dan ophoudt. Ik schrijf dit artikel niet om jou te overtuigen dat het anders is, want alles wat jij gelooft is oké. Ik wil mijn visie delen met de uitnodiging dat je erover na kunt denken wat jij er eigenlijk van vindt.
Voor mij betekent het dat bij sterven het lichaam stopt, maar de ziel verdergaat. Ik vind het belangrijk om tijdens begeleiding in de stervensfase, naast het spirituele stuk, ook naar het lichaam te kijken.
Voordat de ziel overgaat, zit het nog altijd in een lichaam die symptomen en ervaringen heeft. Die kwalen heeft of juist heel comfortabel is. In dit aardse leven zit de ziel in het lichaam. Dus laten we daar vooral tijd en aandacht aan besteden om daar zoveel mogelijk comfort aan te geven. Dat is een inzicht dat ik met je wil delen.
Sterven is het scheiden van lichaam en ziel
De ziel is onsterfelijk
De essentie is dat een ziel niet kan verdwijnen zoals een lichaam dat helemaal oplost na het sterven. De ziel leeft op de een of andere manier verder, maar dan niet in je lichaam. Ik geloof dat wij meerdere levens hebben (reïncarnatie) en dat we dit leven hebben om ervaringen op te doen en om dingen te leren.
Omdat een ziel, die normaal gesproken geen lichaam heeft, bepaalde dingen niet kan ervaren. Op het moment dat een ziel in het lichaam zit, kunnen wij voelen, horen, ruiken, proeven, lekkere dingen eten, vrijen of een knuffel geven. Dit zijn allemaal dingen waar wij ons lichaam voor nodig hebben.
Doordat wij die menselijke ervaring hebben, kan de ziel dat ervaren en daardoor kunnen we ons bewustzijn vergroten. Dit is een onderdeel waarom wij hier op aarde zijn. Dat geloof ik en ik geloof ook dat wij vaker terugkomen.
Om de definitie nog even terug te pakken; het scheiden van lichaam en ziel, dat is wat gebeurt als we sterven.
Als je deze definitie ook echt in de diepte kan voelen en ervaren, krijgt afscheid nemen ook een heel andere betekenis. Als je denkt dat na de dood alles stopt, vind ik dat enorm hard en schrijnend. Én ook een pijnlijke gedachte. De wetenschap dat een dierbare overledene nog altijd aanwezig is, zij het niet in een lichaam, is voor mij een heel troostrijke en warme gedachte.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai