Supernatural seizoen 11


Er is nauwelijks een seconde om te ademen tussen het einde van seizoen 10 en het begin van seizoen 11.

De laatste brengt ons regelrecht terug in de Duisternis, die een vrouw blijkt te zijn genaamd Amara (Emily Swallow).

Afgaande op de gebruikelijke normen van Supernatural voor overkoepelende verhaallijnen (tenminste na seizoen 3), is de duisternis redelijk gemiddeld. Een intieme quasi-relatie tussen Dean (Jensen Ackles) en Amara houdt de dingen raar en interessant, maar het verhaal is niet erg complex of spannend genoeg om te matchen met sommige van de voorgaande seizoenen.

Evenzo is Amara soms sinister als de Big Bad, maar ze is niet zo memorabel als Azazel, Lilith of Lucifer. Ze is ongeveer net zo interessant als Abaddon en Dick Roman. Onthoud hem? Ja.

Wanneer we echter afstand nemen van de overkoepelende sagen en teruggaan naar de crack-afleveringen en de weken waarin Sam (Jared Padalecki) en Dean gewoon samen rondrijden om mysteries op te lossen, is Supernatural zo goed als het ooit was.

Seizoen 11 bracht ons een handvol juweeltjes, waaronder 'Plush', waarin mensen worden vermoord door mensen gekleed in mascottekostuums die niet af willen, en 'Just My Imagination', dat begint met een klein meisje dat voor het leven getraumatiseerd raakt wanneer ze ontdekt het afgeslachte, met glitter bedekte lijk van haar denkbeeldige vriend, Sparkle the Unicorn Man.

Wat seizoen 11 (en tien, negen, acht en zeven) betreft, moet je door het moeras waden om bij de schatkist te komen. Soms is het de moeite waard, en soms niet. Het hangt allemaal af van waarvoor je nog steeds naar de show kijkt.

Het blijkt dat het mogelijk is om zowel te willen dat Supernatural gewoon opschiet en al eindigt, als ook het soort fan te zijn dat nog steeds een beetje tranen in de ogen krijgt als 'Carry On Wayward Son' begint te spelen aan het begin van elke seizoensfinale . Kortom, we willen gewoon dat het weer heel goed wordt en dan voor altijd doorgaat. We praten er misschien graag over, maar we zullen het missen als het eindelijk zover is, wanneer dat ook mag zijn.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Vraag me niet hoe ik altijd lach

LIVE - Sergey Lazarev - You Are The Only One (Russia) at the Grand Final