Proberen te vergeten


Proberen te vergeten, laten we constateren het sluimert, het is er áltijd, zo wie zo op de achtergrond.
Een blik van iemand, een geur, het beeld is er weer even.
Maar het is draagbaar geworden inmiddels. Vergeven zou kunnen, maar de kwetsbaarheid als Moeder zou het kunnen.
Maar de pijn erna?
De wroeging tegenover jezelf omdat er altijd nog iets is wat men niet kan vergeten. De moeheid blijft, het verdriet ook.
Het klinkt negatief: geen weg terug!
Maar in alle gevallen blijft de pijn, de angst altijd bij je.
Wat je ook probeert!
Het accepteren dat het zo is, er mee leren leven.
Het kan, maar voor wie ?
Voor jezelf omdat je het waard bent!!!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Vraag me niet hoe ik altijd lach

LIVE - Sergey Lazarev - You Are The Only One (Russia) at the Grand Final