Pistol Whipped (Video 2008)
Matt is een elite ex-agent wiens leven bergafwaarts is gegaan sinds hij uit de Force werd gezet. Na een ruwe ontmoeting met een mysterieuze handlanger, wordt Matt geconfronteerd met zijn enige kans om zijn leven terug te krijgen en zijn gokschulden af te lossen. Pas nadat hij aan zijn nieuwe taken begint, herkent hij de goede van de slechte. Ondertussen helpt Matts liefde voor zijn enige dochter hem om een van zijn grootste vijanden, alcoholisme, te bestrijden.
- Drea : En na een aantal jaren besefte ik eindelijk dat ik echt een pik moest laten groeien.
- Matt : Nou, ik zou je waarschijnlijk een stuk minder aardig vinden als je een lul had.
- Matt : Zeker als het groter is dan de mijne, snap je wat ik bedoel?
- Drea : Ik denk niet dat dat mogelijk is.
Ik begin met te zeggen dat ik alle films van Steven Seagal heb gezien, van Nico tot deze, en op een gegeven moment dacht ik dat hij echt bergafwaarts ging met shadow man en de films die volgden (Attack force en flight of fury) toen kwam Urban Justice waarvan ik dacht dat het een beetje een verbetering was en toen zag ik Pistol Whipped en dacht dat het meer leek.
In tegenstelling tot veel van zijn vorige films heeft deze film daadwerkelijk een diep verhaal, het gaat over een in ongenade gevallen ex-agent die geobsedeerd is door gokken, veel schuld heeft en een alcoholist is, hij wordt benaderd door een mysterieuze vreemdeling die aanbiedt om al zijn overtredingen te zuiveren als hij akkoord gaat om specifieke doelen te vermoorden.
De acteerprestaties van de cast zijn uitstekend en ook in tegenstelling tot Seagals vorige films overschaduwt hij de rest van de cast niet, voor momenten, waarin Seagal ofwel in de val wordt gelokt of een geliefde heeft verloren door een bende, en dan komt het er alleen maar op neer dat Seagal van het ene gebied naar het andere gaat en de levende snot uit degene slaat die hem gek heeft gemaakt, en in dat geval bestaan de rest van de personages alleen uit gangsters, terroristen of, om het zachtjes uit te drukken, ze hadden net zo goed in de film kunnen zitten om als menselijke bokszakken te fungeren, terwijl je in deze film een hoop geweldige personages hebt zoals Drea, Blu, de oude man en zelfs Matt (het personage van Steven Seagal).
Ten slotte is de regie van Roel Reine absoluut de beste die ik heb gezien van alle andere direct-naar-dvd-films van Seagal, en zijn andere credits omvatten Drifter en dead water (ook met Lance Henriksen in de hoofdrol).
In tegenstelling tot veel van zijn vorige films heeft deze film daadwerkelijk een diep verhaal, het gaat over een in ongenade gevallen ex-agent die geobsedeerd is door gokken, veel schuld heeft en een alcoholist is, hij wordt benaderd door een mysterieuze vreemdeling die aanbiedt om al zijn overtredingen te zuiveren als hij akkoord gaat om specifieke doelen te vermoorden.
De acteerprestaties van de cast zijn uitstekend en ook in tegenstelling tot Seagals vorige films overschaduwt hij de rest van de cast niet, voor momenten, waarin Seagal ofwel in de val wordt gelokt of een geliefde heeft verloren door een bende, en dan komt het er alleen maar op neer dat Seagal van het ene gebied naar het andere gaat en de levende snot uit degene slaat die hem gek heeft gemaakt, en in dat geval bestaan de rest van de personages alleen uit gangsters, terroristen of, om het zachtjes uit te drukken, ze hadden net zo goed in de film kunnen zitten om als menselijke bokszakken te fungeren, terwijl je in deze film een hoop geweldige personages hebt zoals Drea, Blu, de oude man en zelfs Matt (het personage van Steven Seagal).
Ten slotte is de regie van Roel Reine absoluut de beste die ik heb gezien van alle andere direct-naar-dvd-films van Seagal, en zijn andere credits omvatten Drifter en dead water (ook met Lance Henriksen in de hoofdrol).
Reacties
Een reactie posten