Genara Maria de Braganza

 Genara Maria de Braganza, in het Portugees bekend als Januária de Bragança, werd geboren op 11 maart 1822 in het Paleis van San Cristóbal, Rio de Janeiro. Dochter van Peter I van Brazilië en IV van Portugal en zijn eerste vrouw, aartshertogin Maria Leopoldine van Oostenrijk, Genara werd gedoopt tot Prinses van Onafhankelijkheid, een titel die de eer van haar vader aan de provincie Rio de Janeiro weerspiegel

Sinds haar geboorte was Genara keizerlijke prinses van Brazilië en door haar huwelijk lid van het Huis Bourbon-Dos Sicilias. Haar jeugd werd gekenmerkt door de vroege dood van haar moeder en het vertrek van haar vader naar Portugal, waardoor zij en haar broers en zussen onder de hoede van andere koninklijke leden en strenge opvoeders achterliet.

Genara's leven veranderde dramatisch met de dood van haar zus Paula Mariana op jonge leeftijd en de ernstige ziekte van haar broer Pedro. In een brief aan haar vader uitte ze de pijn en wanhoop die zij en haar broers en zussen voelden, en beloofde zelfs suiker op te geven tot Peters verjaardag als blijk van dankbaarheid voor zijn herstel.

Genara trouwde met Luis de Bourbon-Dos Sicilias, en samen kregen ze nakomelingen. Door zijn huwelijk werd hij een prominente figuur in de Europese adel, die de invloed van het Huis Braganza met zich meedraagt.

Prinses Genara heeft een lang leven geleefd en overleed op 13 maart 1901 in Nice, Frankrijk. Zijn dood markeerde het einde van een tijdperk voor de Braziliaanse Keizerlijke familie en het Huis van Braganza. Ze werd begraven op de begraafplaats Père Lachaise, en liet een nalatenschap van waardigheid en veerkracht achter in tijden van politieke en sociale veranderingen.