Zo vaak teleurgesteld

Zo vaak teleurgesteld en zo vaak had ik verdriet, zo vaak dacht ik waarom word ik niet gehoord en waarom is er niemand die me ziet.

Maar ik hoorde en zag mezelf vooral niet en veroordeelde m’n eigen. Ik sprak nooit over m’n gevoelens of hoe onzeker ik was ik was veel beter in doen alsof, of juist zwijgen.

Tot ik door kreeg dat ik ook belangrijk was en een doel had hier in het leven. Tot ik het zat was mijn tijd, liefde en energie steeds aan de verkeerde te hebben gegeven.

En ik wist dat niet iedereen mij kon horen en zien, want de meeste hebben hun eigen gevecht waar ze nooit over praten en bovendien... doen veel mensen alsof en dragen een masker ja daar ben ik wel achter gekomen. Ik vond het mijn tranen niet meer waard dat ze steeds voor de verkeerde mensen bleven stromen.

Mensen die altijd de grootste mond hebben en altijd alles beter weten dan de rest, en dan die mensen die het licht in je ogen niet gunnen.. sommige zijn zo jaloers als de pest!

Nee ik heb hun allemaal achtergelaten en leerde mijn eigen beste vriend te zijn. En ja het was freaking eenzaam want ik was nog jong... had 2 kleine kinderen en geen echte vrienden, zat jaren alleen en dat deed pijn.

Maar die pijn maakte me sterk en liet me zien dat ik niemands goedkeuring nodig heb en ik goed ben zoals ik ben ja ik mag er gewoon zijn! De mensen die dat niet zagen en me veroordeelde voor alles mochten eerst naar hun zelf kijken... want achter die jaloezie en beschuldigingen zat een hoop angst, verdriet en pijn.

Ik heb ze vergeven en bedank ze nu en kijk erop terug met een lach, want ze leerde me veel dingen die ik toen nog niet zag. Ze leerde me mijn waarde kennen en zorgden ervoor dat er echte en liefdevolle mensen in mijn leven kwamen mensen die houden van wie ik echt ben en bij wie ik gewoon mezelf kan zijn. En lieten me in zien dat het niet aan hun lag.... maar het was jaren lang m’n eigen onzekerheid die sprak, m’n angsten, tekortkomingen verdriet en pijn.

Want ik mag niemand de schuld geven van de pijn die ze mij hebben aangedaan, ik was er tenslotte zelf bij en ik ben de gene die mij dit heeft aangedaan. Want ik had kunnen kiezen eerder ergens mee te stoppen ja ik heb altijd een keus gehad maar ik koos altijd voor anderen. Tot dat ik ging zien dat mijn gevoel het belangrijkste was en ook telde, toen ik mijn waarde in ging zien begon alles te veranderen.

Verandering begint bij jouw en niemand anders jij bent de enigste die iets kunt stoppen, je hoeft het allemaal niet te pikken en slikken trek je mond open, zeg een keer nee trek je grens en spreek je uit want je hoeft het niet langer meer op te kroppen.

Wees eerlijk naar jezelf toe en naar anderen en vind jezelf de hele wereld waard want je verdiend ook al het geluk en liefde die er is. Maar kijk en voel hiervoor diep in jezelf, want vaak is dit juist het gene wat je mis.

Dus houd van jezelf zoals je bent, vergeef jezelf ook voor de verkeerde keuzes die je hebt gemaakt, vergeef ook anderen waarvan jij hebt toegelaten dat ze jouw zo diep hebben geraakt. Vind de liefde terug in jezelf en laat jouw licht weer heel hard schijnen. Ook al kan het zijn dat hierdoor mensen uit je leven gaan verdwijnen...