Meidoorn


Meidoorn - Ik help je om een keuze te maken
Voorzichtig kruip ik onder de laaghangende takken van Meidoorn door. Ze doen me denken aan een grote hoepelrok, maar dan wel eentje die bezet is met lange doornen waar ik een flink respect voor heb. Plagerig prikt er af en toe eentje in mijn vel, maar zonder kleerscheuren kom ik aan in het hart van de Meidoorn.
Hier en daar hangen plukjes wol van de schaapjes die Meidoorn gebruiken als beschutting tegen de zinderende zomerzon, maar verder is er weinig aards aan dit holletje. Er hangt een geladen stilte alsof je een heilige tempel bent binnen gewandeld. Op de dijk lopen wandelaars voorbij, maar door het dichte bladerdek ben ik onzichtbaar voor hun blik en langzaam zak ik weg in mijn meditatie.
Meidoorn verschijnt als een wijze man met spierwit haar, rode blosjes op zijn wangen en glinsterende pretoogjes, maar met zoveel wijsheid dat ik automatisch een diepe buiging maak. Hij kijkt me doordringend aan en vraagt me waar ik naartoe wil. Ik ben even van me stuk gebracht, want ik wilde juist hier naar toe, naar hem, naar de Meidoorn.
Hij geeft me een knipoog, wijst vooruit en ik zie mijn levenspad. Of liever gezegd, ik zie een splitsing op mijn levenspad en ik weet dat ik een keuze moet maken. Het ene pad is recht, makkelijk en de verstandige keuze. Het andere pad is woest en onduidelijk, maar ik weet dat deze naar vrijheid leidt. De vrijheid om mijn hart te volgen. Aarzelend blijf ik staan op het midden van de kruising, ik weet het niet.
Dan voel ik een venijnig prikje in mijn vel en kijk boos op. Het is Meidoorn die me wijs en tegelijkertijd ondeugend aankijkt, een wonderlijke combinatie. Terwijl ik over mijn zere arm wrijf prikt hij me nog een keer, en nog een keer waardoor ik achteruit loop. Tot ik me realiseer dat ik het woeste pad ben ingeslagen en het er lang niet zo spannend is als ik vooraf dacht.
Met een zere arm, maar met een blij hart maak ik een diepe buiging voor Meidoorn en bedank hem voor zijn hulp. Keuzes maken is niet altijd makkelijk en soms hebben we daar een duwtje in de rug voor nodig. Of de stekelige, maar wijze hulp van de Meidoorn.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Vraag me niet hoe ik altijd lach

LIVE - Sergey Lazarev - You Are The Only One (Russia) at the Grand Final