Op een dag besloten even getallen een groot feest te geven
"Op een dag besloten even getallen een groot feest te geven. "Maar op dit feest... ", zeiden ze, "... oneven getal is niet toegestaan "
Zoals natuurlijk zijn de oneven cijfers erg triest geworden. Ze begrepen niet waarom de koppels hen uit elkaar wilden halen.
"Laat ons naar jouw feestje komen .. "Rare cijfers hebben ze gepleit," "We houden zo van feestjes... " "
"Denk het niet! ", antwoordden de koppels die ervan overtuigd waren dat ze door paren te zijn beter dan vreemd waren.
"We willen geen mengels! Geef je eigen feestje en val ons niet lastig. Dit is het koppelfeest. Daar gaan alleen paren in! Het is verzonnen! "
Voelde me verdrietig en verveeld, de oneven cijfers gingen elk naar hun kant, probeerden die domme confrontatie te vergeten die zelfs cijfers hen hadden aangedaan.
Ten tijde van het begin van het feest begonnen de even getallen, zeer goed gekleed, zeer knap, zeer stijlvol, in de rekenkundige Festivalzaal aan te komen.
Twee waren de eerste die arriveerde omdat hij de eerste is van alle koppels en omdat hij daar op twee stappen van de hal woont. Vier was wat langer. Kwam mank, altijd met vieren. Zes wijntjes helemaal opgeknapt, vol met koude The Eight, die altijd fietst, een gaatje had en uiteindelijk wat laat aankwam.
Het feest begon met even getallen lachen, zingen en dansen, vol plezier en de wil om plezier te hebben. Buiten, niet in staat om binnen te komen, stonden de oneven cijfers uit het raam naar het feest te gluren, medelijden met buiten gelaten te worden.
Plotseling wendde Nummer Een, die altijd als eerste ideeΓ«n heeft, zich tot Nummer 3 en zei tegen hem: "Kom op! Laten we dit feest beginnen! "
"Maar hoe is dit ΓΌberhaupt mogelijk? ", antwoordde Nummer Drie: "Even nummers laten geen twee vreemde dingen zoals wij binnen! "
"Je moet het loslaten. ", drong Nummer Een aan die zijn arm gaf aan de bange Nummer Drie, in brede stappen naar de deur van de feestzaal ging.
Zoals verwacht liepen de paren snel om de binnenkomst van de twee vreemde te voorkomen. Wat voor onfelijkheid was dat? De regels waren duidelijk. Alleen koppels toegestaan op dat feestje.
"Maar we zijn een stel", zei Nummer Een, schudde de arm van Nummer Drie, "We zijn een paar oneven getallen. "
De koppels bleven in de war. Dit is degene waar ze niet op gerekend hadden. Ze praatten, ze praatten... De regels waren duidelijk. Alleen koppels mochten naar binnen. Wat was er te doen? Er stond een paar bij de voordeur. Een paar oneven getallen
Wel een paar
Zo hebben even cijfers geen remedie anders laat je dat paar oneven getallen binnen. En achter hen kwamen alle andere oneven getallen, of ze nu in paren kwamen of niet.
En vanaf die dag stopten zelfs getallen en oneven getallen nooit meer samen te zijn wanneer er gedanst werd in de rekenkundige balzaal.
Jose Fanha. Wat is er? Feest van even getallen
Illustratie door JoΓ£o Fanha
Reacties
Een reactie posten