Over waardigheid gesproken

 Over waardigheid gesproken...

In de rij bij de kassa staat op de display €26,80. Het gezicht van de dame spreekt boekdelen: "Oh! Sorry, ik heb maar 25€ ik neem iets terug".

In de kleine kar zitten geen frietjes of onnodig eten: ik zie brood, pasta, melk, tomaten, toiletpapier. Het ongemak voor degenen die maar op een meter afstand zijn is voelbaar en het gezicht van een moeder is radeloos en verdrietig, ze moet kiezen wat ze voor haar kinderen moet achterlaten.

Rechts achteraan, in de rij, komt een meneer tussen: "Pardon, er is iets gevallen."
Mevrouw is verrast, er ligt een briefje van 10 euro op de grond, ze weet dat het niet van haar is. De blik van de man overtuigt haar, maar het is te veel voor haar om te doen alsof het van haar is. Ze heeft geen merkkleding maar ze draagt geen vodden, ze heeft geen make-up maar haar gezicht ademt opoffering.

De man leunt voorover, pakt het kaartje op en zegt: "Dat is waarschijnlijk gebeurd toen je in je broekzak aan het zoeken was.
Nu ziet ze eruit als een kind, ze is gelukkig, vooral met haar eerlijkheid. Ze betaalt en ze
lacht naar de man die voor me staat. Ze kijkt hem nog een laatste keer aan en zegt:
"Dank u". Ik ben nu heel blij, en ik heb mijn lesjegeleerd.

Die man had kunnen zeggen: "Maak je geen zorgen, ik regel het verschil. "In plaats daarvan
koos hij ervoor om zijn waardigheid en die van de dame te behouden.

Laten we niet vergeten dat het goede in stilte gebeurt! Denk aan je medemens die het momenteel zeer moeilijk hebben en ook vooral aan de ouderen!