Somewhere Between (TV Series 2017)

 Een lokale nieuwsproducent krijgt één kans om een ​​dodelijke week opnieuw te beleven en een seriemoordenaar te stoppen. Als ze faalt, zal ze haar dochter voor altijd verliezen.

Ik heb deze serie een paar maanden geleden geprobeerd vanwege het intrigerende uitgangspunt, maar het slechte script, het acteerwerk, de regie en vooral het slecht acteur werk van Paula de serie uitgezet. Over het algemeen heb ik een hekel aan programma's waarin ouders worden afgebeeld die geen ouderlijke controle over hun kinderen hebben en zich neerleggen bij al hun slechte gedrag, onbeschoftheid en grillen, en deze was daar een goed voorbeeld van. Ik heb later wel gelachen om die ene zin, toen haar moeder erop stond dat ze samen met haar Ruby's huis zou verlaten en ze haar eraan herinnerde dat ZIJ de ouder was... duidelijk een nieuw concept dat moeilijk te begrijpen was voor haar kind.

Dit was bepaald geen opening die ons geliefd maakte bij de familie die in het middelpunt stond van de bovennatuurlijke, mysterieuze gebeurtenissen.

Ik besloot het gisteravond opnieuw te bekijken en het nog een kans te geven en ik ben eigenlijk voorbij het vervelende  Paula te komen die continue de zelfde gezichtsuitdrukkingen maakt...gekomen en heb behoorlijk genoten van de eerste vier of vijf afleveringen. Er was nog steeds geen excuus voor de vreselijke, onrealistische dialoog en de slechte regie, die vaak net zo ineenkrimpend was als veel van het acteerwerk, maar de verhaallijn bracht ons nog steeds vooruit in een intrigerende richting en de uitgebrande, alcoholische ex-politieagent Nico droeg absoluut (en met plezier) de show. Geldt ook voor de andere acteurs, die waren echt goed, alleen Paula niet. Die kan beter vakkenvuller bij de Ah worden.

De productiewaarden, het tempo en de montage waren extreem ongelijkmatig, maar ik genoot genoeg van de interessante, snelle delen om te blijven kijken.

In eerste instantie bleef de serie trouw aan de deja vu-factor en hun wanhopige behoefte om het lot te veranderen en de moordenaar te identificeren was opwindend, maar ergens rond aflevering 5 of 6 leken de schrijvers dat uit het oog te verliezen en ik vond dat we die situaties gewoon moesten accepteren. zou zich anders ontvouwen dan voorheen, maar met hetzelfde uiteindelijke resultaat en het deja vu-element verdween uit het raam. Ik vond dat dit zoveel beter geschreven had kunnen worden. Het ging meer over racen tegen de klok om de waarheid te ontdekken en de dochter in het heden te redden. Zo erg zelfs, dat ik totaal uit het oog verloor hoeveel dagen ze nog ontdekten. Ik denk dat het script misschien baat heeft gehad bij de techniek van het aftellen van de dagen tot haar dood, ook al hou ik daar niet echt van.

Rond die tijd veranderden ook het karakter en de acteerstijl van het kind en was ze afgezwakter, maar met nog belachelijkere 'volwassen' gesprekken en regels. Ze was nog steeds onaangenaam en had een eigen mening en had duidelijk een onrealistisch gebrek aan besef van haar gevaarlijke situatie, maar de verandering was te veel en te dwaas. Ik denk dat het haar wel heeft geholpen met acteren, kind was verder goed alleen de dialogen klopte niet voor een acht jarige.

Geleidelijk aan werkte geen van de leidinggevenden meer in hun veeleisende baan en ook de politie kwam op de achtergrond te staan.

Ik heb erg genoten van de toevoeging van nieuwe personages en ik denk dat Ruby en haar moeder sterke acteurs waren. Maar het begon uiteen te vallen toen het op weg was naar de ontknoping. Het irriteerde me toen Nico de trui van het meisje met de tracker vond en het betekende dat ze niet langer het vest droeg dat deel uitmaakte van de originele 'dood'-outfit. Het leek mij niet zinvol om die scène toe te voegen.

De geweldquota werden mij tegen het einde iets te veel en ik vond het onnodig en verontrustend dat ze allemaal de video zouden bekijken. Het was niet nodig dat ze haar allemaal drie keer hadden neergestoken en dat strookte niet met de muurtekening van het ziekenhuis of met Nico's broer die getuige was van wat hij dacht te zien. Hopelijk zou geen enkele echte zender die ‘snuff-video’ live hebben uitgezonden voor het grote publiek. Het was al heel vroeg duidelijk wie de moordenaar was en het einde was te belachelijk. De 'zwaargewichten' waren hopeloze en arme schutters die kogels verspilden aan lege huizen en toen het zo lang duurde om de parkeergarage te doorzoeken dat het Nico voldoende tijd gaf om het knoppenpaneel in de lift te verwijderen, het te bedraden, de hiaten in de verhaallijn op te vullen en dan die liefdes verklaring dat hij van haar hield, werd het bijna een grap. Vooral hoe de hoofd actrice keek en zo slecht acteerde. Tis dat de rest van de cast de serie recht overeind hield anders waren mijn hersenen geëuthanaseerd !

Het was smakeloos om de kinderen rustig getuige te laten zijn van al het geweld op de kade, maar niemand leek van streek te zijn door al het geweld, schieten en bloed in de hele serie en ze kwamen allemaal terug zonder enig trauma. Beetje vreemd allemaal.
Maar goed, ik had verder even niks te kijken dus heb ik de serie maar gekeken. 
Als je langs Paula af kunt kijken dan is de serie ok, anders is het niks voor jou...