KLIS

Algemeen

Klis kan vastklitten aan dieren of kleding. De plant komt voor in bermen en op braakliggend terrein. Het wordt toegepast om zijn reinigende werking.

Eigenschappen

Alternatief bloedzuiverend, bitter-tonisch, bacteriën dodend, reinigend voor het lymfestelsel, zweetdrijvend. Mild laxerend en voedzaam (wortel).

Inwendig gebruik

• De bladeren en groene zaadlobben zijn het bitterst en het best voor de spijsvertering en bij acute huidproblemen.
• Bij artritis, reumatiek en jicht.
• Bij huidaandoeningen: acne, mee-eters, steenpuisten, eczeem en psoriasis. Als huidspoeling bij infecties.
• Bij chronische constipatie.
• Bij slechte spijsvertering en geringe eetlust.
• Bij wondjes in de mond, als thee en spoelmiddel.
• Verlaagt de cholesterolspiegel.
• In combinatie met paardenbloem bij urinedetentie.

Opgelet!

Klis kan meestal veilig worden gebruikt, maar grote doses moeten tijdens de zwangerschap worden vermeden. Klis kan tijdelijk symptomen verergeren. Verlaag dan de dosis en raadpleeg een arts.

Geschiedenis

Van oudsher werd klis gebruikt om het lichaam van gifstoffen te zuiveren. Culpeper beval de bladeren aan bij “zenuwinzinkingen”, de met wijn gedronken zaden bij ischias en de wortel bij “tering”.

Uit recent onderzoek blijkt dat klis werkt tegen tumoren.

In zijn stuk “As you like it” verwijst Shakespeare naar de gewoonte om op een bepaalde feestdag met klis te gooien, zodat het in de kleding bleef hangen.

In Noord-Engeland bestond een kruidenbitter van klis en paardenbloem. De drank bezat dezelfde reinigende en versterkende werking als de oorspronkelijke sarsaparilla. Het is nog verkrijgbaar als frisdrank, maar heeft weinig gemeen met de kruidenbitter en heeft geen geneeskrachtige werking.

In het Oosten nuttigt men de wortel, als groente en om de seksuele vermogens van ouderen te vergroten. In Europa werden om dezelfde reden de geschilde en gekookte jonge stengels genuttigd.