365 Dagen
Nog 1 jaartje 365 dagen zo dicht, zoals de pagina's van een boek dat ik net klaar ben. En hier ben ik, tussen spijt en trots, probeer ik te ontcijferen hoe ik me echt voel.
Ik heb berouw...Van de keren dat ik "ja" zei toen ik "nee" bedoelde.
Van de dagen die ik verspilde in twijfels en angsten, terug kijken in plaats van vooruit te gaan.
Van de kansen die ik laat glippen uit angst om te falen.
Van de woorden die ik niet op tijd zei en van de woorden die ik zei zonder na te denken.
Maar ook...
Ik voel me trots
Van de stappen die ik heb gezet, ook al trillen mijn benen.
Om mezelf toe te staan te veranderen, te leren, te groeien.
Uit de tijd dat ik zelfliefde verkoos boven goedkeuring van anderen.
Om iets te hebben opgebouwd, hoe klein ook, dat leek eerst onmogelijk.
365 dagen. 52 weken. Een miljoen momenten. Sommigen maakten me aan het lachen totdat het pijn deed, anderen lieten me met littekens achter die nog steeds pijn doen. Maar ieder van hen, goed of slecht, bracht me hier.
En nu vraag ik me af: wat doe ik met dit alles?. Met goed en fout?
Het antwoord is simpel: ik bewaar ze als lessen. Als herinnering dat ik leef, onvolmaakt en dat is okƩ.
Dus nu ik dit jaar sluit, kies ik niet tussen spijt en trots. Ik accepteer ze allebei. Want uiteindelijk zijn ze gewoon stukjes van wie ik ben. En wat ik vandaag ben, na deze 365 dagen, is iemand die klaar is voor het volgende hoofdstuk.
Kom op he , laten we die lege pagina's klaarmaken om elke dag verder te leven en te genieten.
Reacties
Een reactie posten