Hij vroeg haar
Hij vroeg haar: 'Wat is jouw geheim van gelukkig zijn?’ En ze antwoordde: Als ik, als reactie op de pijn en het onrecht van de wereld, bezoek krijg van een sterke emotie zoals angst of woede, dan laat ik mezelf toe om die emotie helemaal te voelen. Ik huil als het moet en doe wat nodig is om het te verwerken. En als ik alles heb verwerkt, dan laat ik mezelf er niet langer dan noodzakelijk onder lijden. Eén of twee keer of een paar keer is genoeg, daarna laat ik het los. Want er zijn twee soorten pijn in het leven:dat wat we niet kunnen vermijden en dat wat we voor onszelf creëren, door ons te concentreren op alles wat ons in het verleden pijn heeft gedaan of ons in de toekomst pijn kan doen, en dit steeds opnieuw in onze gedachten af te spelen. Mijn woede is duur. Ik bewaar het alleen voor dat wat werkelijk boosheid waard is. En als er iets is, dan kan ik het kanaliseren naar het ondernemen van positieve en constructieve actie om verandering in de wereld te creëren, en het op wel...