Misschien moet ik voortaan


Misschien moet ik voortaan
met lege plekken leren leven
Of zal ik in de kamers
van mijn ziel
de ramen openhouden
En het licht steeds aan
Want ergens in mij
woon je
spreek je
lach je
zing je
wacht je
Niets of niemand
die je daar ooit
weg zal kunnen halen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai