TS Eliot
TS Eliot de Nobelprijswinnaar in de literatuur, vanwege zijn diepgaande invloed op de richting van moderne poëzie als de modeldichter van onze tijd, de meest geciteerde dichter en incarnatie van literaire correctheid in de Engelssprekende wereld.
Toen TS Eliot stierf, schreef Robert Giroux, 'werd de wereld een mindere plek'. Eliot, ongetwijfeld de meest imposante dichter van zijn tijd, werd vereerd door Igor Stravinsky "niet alleen als een grote tovenaar van woorden, maar als de belangrijkste bewaarder van de taal."Northrop Frye stelt eenvoudigweg: "Een grondige kennis van Eliot is verplicht voor iedereen die geïnteresseerd is in hedendaagse literatuur. Of hij geliefd of niet geliefd is, doet er niet toe, maar hij moet gelezen worden."
In 1945 schreef Eliot: "Een dichter moet als zijn materiaal zijn eigen taal nemen zoals die feitelijk om hem heen wordt gesproken." Dienovereenkomstig is de plicht van de dichter, zoals Eliot benadrukte in een lezing uit 1943, "slechts indirect jegens de mensen: zijn directe plicht is om zijn taal, ten eerste te behouden en ten tweede uit te breiden en te verbeteren." Zo verwerpt hij de zogenaamde 'sociale functie' van poëzie. De enige 'methode', schreef Eliot ooit, is 'heel intelligent zijn'. Als gevolg hiervan heeft zijn poëzie 'alle voordelen van een zeer kritische geesteshouding', schrijft A. Alvarez; "er is een koelte in het midden van betrokkenheid; hij gebruikt teksten precies voor zijn eigen doel; hij laat zich niet meeslepen. Vandaar de volledigheid en onaantastbaarheid van de gedichten. Wat hij erin doet, kan niet verder worden genomen.... [Men krijgt] de indruk dat alles waar hij zijn aandacht op richtte, hij met evenveel onderscheid zou uitvoeren. " Alvarez gelooft dat "de kracht van Eliots intelligentie ligt in de training; het is het product van een volkomen orthodoxe academische opleiding." Maar Jacques Maritain zei ooit tegen Marshall McLuhan dat "Eliot zoveel filosofie en theologie kent dat ik niet zie hoe hij poëzie kan schrijven." Eliot herkende echter nooit een conflict tussen academische en creatieve bezigheden.
Over zijn vroege werk heeft Eliot gezegd: "De vorm waarin ik begon te schrijven, in 1908 of 1909, was rechtstreeks ontleend aan de studie van Laforgue samen met het latere Elizabethaanse drama; en ik ken niemand die precies daarmee is begonnen. punt." Elders zei hij: "Het soort poëzie dat ik nodig had, om me het gebruik van mijn eigen stem te leren, bestond helemaal niet in het Engels; het werd alleen in het Frans gevonden", en Leonard Unger concludeert dat, "voor zover Eliot begon vanaf een exact punt was het uitsluitend en nadrukkelijk de poëzie van Laforgue." In mindere mate werd hij beïnvloed door andere symbolisten, door de metafysische dichters, door Donne, Dryden en Dante. "Zijn waardering voor Shakespeare", schrijft Sir Herbert Read, "was onderhevig aan zijn morele of religieuze scrupules." Met Samuel Johnson, die,
Er wordt gezegd dat de nieuwigheden die hij introduceerde - niets opvallender dan de terugkeer van ideeën in poëzie - zijn geassimileerd en deel zijn gaan uitmaken van die prachtige orde, nu enigszins gewijzigd, van onvergankelijke werken in het Engels.' Frank Kermode voegt toe: 'Eliot heeft zeker de kenmerken van een modern soort grootsheid, die heilzame intuïties van onregelmatigheid en chaos, de waarheid van de vuile voddenwinkel. Toch herinneren we hem als een vierende orde. In de loop der jaren zijn de implicaties van zijn houding ten opzichte van orde onderzocht, en het is twijfelachtig of veel mensen die hem kunnen begrijpen nu veel sympathie voor zijn opvattingen hebben. Zijn grootsheid zal berusten op de vruchtbare erkenning van wanorde, hoewel de theorieën hun belang zullen hebben als theorieën van een groot man." En Scott-James heeft gezegd dat Eliot " bracht in de poëzie iets dat nodig was in deze generatie: een spaarzame, pezige, moderne taal; een frisse en veerkrachtige metrische vorm; dacht dat dat volwassen was; en een verbeeldingskracht die zich bewust is van wat verbijsterend en angstaanjagend is in het moderne leven en in al het leven. Hij heeft meer dan enige andere [hedendaagse] Engelse dichter gedaan om dit tijdperk bewust van zichzelf te maken, en door bewust te zijn, beducht."
The research is based on:
Peter Arckroyd book T.S Eliot: An Imperfect Life
www.eliotsociety.org.uk
EN
Reacties
Een reactie posten