VANDALEN MENSEN

VANDALEN MENSEN

Wanneer we de Oude en Middeleeuwen bestuderen, is het gebruikelijk om te praten over de beroemde Germaanse volkeren, die verantwoordelijk waren voor een van de meest opmerkelijke gebeurtenissen in de geschiedenis, de invasie en val van het Romeinse rijk. Het is echter vermeldenswaard dat deze volkeren niet verenigd waren of hun eigen rijk hadden, maar eerder verschillende stammen waren, die eeuwenlang georganiseerd waren voor één enkel idee en doel: de landen van Rome binnengaan.

In datcontext, we hebben een aantal volkeren die opvielen, omdat ze er niet alleen in slaagden het Romeinse grondgebied binnen te vallen (wat bijdroeg aan de ondergang ervan), maar ook een nieuw tijdperk inluidden, met nieuwe koninkrijken en grenzen die gerespecteerd moesten worden. Een van deze mensen waren de zogenaamde Vandalen, die Keltische wortels in hun cultuur hadden, waarschijnlijk afkomstig uit ergens in Scandinavië, hoewel er geen absolute zekerheid is over hun thuisland, Noorwegen was de thuisbasis van stammen met een vergelijkbare taalstam.

In de Vandaalse stammen is het mogelijk om twee onderverdelingen te identificeren, de Silingi en de Hasdingi, waar de eerste de Magna Germania-regio bewoonde en de tweede groep verder naar het zuiden trok, de belangrijkste volkeren die de Romeinse gebieden binnenvielen. Na enkele conflicten vestigden de Hasdingi zich rond de 5e eeuw na Christus in de regio die we nu kennen als Roemenië, en trokken later verder naar het westen vanwege conflicten met de Hunnen, die ook in die periode ontstonden.

Tijdens dit proces werden drie regio's bezet en hun cultuur was geworteld in de geschiedenis. Tijdens de reis naar het westen vestigden de Vandalen bijvoorbeeld volkeren van hun cultuur aan de oevers van de Donau, de rivier de Rijn en later kwamen ze in gevecht met de Franken, waarbij meer dan twintigduizend Vandalen werden gedood, maar ze behaalden de overwinning toen ze werden geholpen door het Alano-volk. Met de Franken uit de weg vielen ze de streek van Gallië binnen en plunderden iedereen die hen in de weg stond.

Dit volk werd bekend en gevreesd om hun manier van handelen, zelfs als ze zich in een bepaalde regio vestigden, verhuisde een deel van hun bevolking altijd en ging door met het plunderen en plunderen van andere regio's, zodanig dat in het jaar 409 na Christus het schiereiland Iberia werd bijna volledig bewoond door Vandalen, aangezien het in delen was ontruimd door de Romeinen, terwijl degenen die overbleven werden onderworpen of opnieuw opgenomen in nieuwe culturen, en bleven daar totdat ze werden gedomineerd door de Suevi, een ander Germaans volk dat bezig was met bezetten van de Romeinse gebieden.

Het Romeinse rijk was al in een versneld proces van verval, het Iberisch schiereiland was verloren gegaan en het was bekend dat het een kwestie van tijd was voordat al het westelijke grondgebied was ingenomen. opeenvolgende weken, totdat in 455 een vloot vanuit het oosten werd gestuurd om het Romeinse rijk te helpen stand te houden in de hoofdstad en de weinige overgebleven gebieden. Hoewel een groot deel van de Vandalen zich al tot het christendom had bekeerd, had de cultuur van oorlogen en plunderingen hen niet verlaten.

Over de neergang vult professor Antônio Gasparetto aan:

''Het feitelijke verval van de Vandalen begon met een interne crisis die de koning afzette. Gebruikmakend van de situatie, stuurde Justinianus naar Afrika, waar de Vandalen zich hadden gevestigd, een expeditieleger, die de steun had van de Ostrogoten en Afrikaanse inheemse volkeren, om het bewind van de Vandalen omver te werpen, en verdween uit de geschiedenis in 534.

Momenteel wordt de term Vandaal gebruikt om barbaarse plunderingen en vernieling aan te duiden, maar het gedrag van zulke mensen verschilde niet van de gewoonten van oude mensen die ook Rome plunderden, wat het gebruik ervan relatief oneerlijk maakt...''