De Wilg

 De schietwilg is diegene die voor verschillende doeleinden wordt gebruikt. Er zijn wilgentenen bosjes, waar je de boomstam niet ziet, omdat men de knot gelijk bij de grond heeft, makkelijk om de tenen te rooien. Vroeger gebruikte men het om manden te vlechten, meubels maken, jammer dat het nog zo weinig wordt gebruikt. Ik had jarenlang een wilgentenenbankje in huis staan. Op akkers zie je nog wel gevlochten wilgenafscheidingen staan tussen percelen. Allerlei dieren maken hier dankbaar gebruik van. En natuurlijk kent iedereen de bloeiwijze die men katjes noemt.

Symboliek:

Handig als je een takje in een boomorakel wilt gebruiken.

Wordt in China symbolisch vaak afgebeeld voor buigzaamheid. De Wilg was een taoïstische metafoor voor geduld en kracht in buigzaamheid. In de Tibetaanse traditie is het de levensboom. In Japan werd bij de Ainu’s gezegd dat de Wilg de wervelkolom van de eerste mens was.

Voor de Germanen was de wilg het symbool voor de dood.

De wilg was in de Grieks-Romeinse mythologie de boom van Persephone-Proserpina, de godin van het dodenrijk.

Orpheus die in het dodenrijk afdaalde om zijn geliefde terug te halen, werd voorgesteld met een wilgentak in de hand. De wilg groeide aan de oever van de dodenrivier de Styx.

Wilg: Boom van genezing zowel van lichaam als ziel. Kan beteken dat de wortel van een probleem wordt blootgelegd en de geest gereinigd. De wilg klaart het beeld van de toekomst.

De Wilg is gewijd aan de maangodin en het vrouwelijk ritme. De wilg helpt je om je verdriet laagje voor laagje te helen. Om je emoties los te laten en te laten stromen. Salix alba, verzorgend, pijnstillende, staat veel aan de waterkant, de bladeren lijken van zilver als ze in de wind bewegen.

Als je bij volle maan kruiden oogst, profiteer je het meest van hun (helende) eigenschappen, omdat ze bij volle maan bijzonder veel van hun bestanddelen bevatten. Zo kunnen ze hun grootste genezende krachten ontwikkelen.

Ook staat de wilg symbool voor dromerig en liefdadigheid.

Medicinaal gebruik:

In de bast van de wilg zit salicylzuur, een grondstof van aspirine. Omdat de plant salicine en looizuur bevat, heeft deze een koortswerende, pijnstillende en zuiverende werking. Dus heb je hoofdpijn en staat er een wilg in de buurt, kauw dan eens op een stukje bast van een tak. Het wordt niet voor niets de aspirine van moeder natuur genoemd.

NIET voor zwangere vrouwen en jonge kinderen of als u allergisch bent voor aspirine.

Het is koortswerend, pijnstillend, zweetdrijvend, ontwaterend. Thee ook voor maag- en darmklachten. Wilgenschors is het middel voor reuma en jicht, men kan hiermee meer bereiken dan men denkt.

Thee kan men van de bast alleen zetten, maar ik vind het lekkerder in combinatie met meerdere kruiden. Omdat het een bast betreft moet men de thee wel iets langer laten trekken.

Het kruid werkt trager dan aspirine, maar is daardoor langer werkzaam en heeft minder bijwerkingen. Bovendien veroorzaakt het , in tegenstelling tot aspirine, geen maagbloedingen.

Wil je het een keer zelf proberen haal dan in het voorjaar de schors van middelgrote takken af en droog die aan de buitenlucht.

Wist je trouwens dat boeren die wilgen op hun land hebben staan een vergoeding kunnen krijgen voor het onderhouden hiervan! En dat vele vrijwilligers jaarlijks meehelpen om de wilgen te knotten. Iets wat eigenlijk om de 2-3 jaar moet gebeuren.