Vlinder Boodschap

Lief mens, in deze periode voel je dieper dan anders in wat je wel en niet verdient. Wat je waard bent en waar er structureel over jouw grens is gegaan. Waar je niet jezelf kon en mocht zijn. Waar je alles in jezelf aangepast hebt, hopende dat het nu wel goed genoeg zou zijn. Al weet je met je hoofd dat dit niet de weg is, is het nog altijd jouw diepste impuls om het anders te voelen. De reflectie van de ander heeft iets met jou gedaan. Het heeft nevel gebracht in jouw mooie hart en het heeft je doen denken dat je nog beter je best moest doen om iemand te zijn. Dat jezelf zijn, niet goed genoeg was. Maar eigenlijk, mooi mens, was het de ander die niet bij zijn eigen hart kon komen.

Het lijkt een beetje dubbel te voelen, want aan de een kant voel je de spijt dat het zo lang heeft geduurd om tot dit punt te komen om te realiseren wie en wat je (waard) bent en aan de andere kant weet je ook dat dit gewoon is zoals het is. En beide mogen een bedding vinden in jou. Niets hiervan hoef je uit te sluiten. Het leven is niet dualistisch, het leven IS. Met alle stromingen in zich. Dus ook in jou. Het niet geliefd voelen is een diepe, collectieve, generationele wond die we allemaal met ons meedragen. In grote of minder grote porties. Het zit in ons DNA en het feit dat jij in jouw hart wat meer basis bewustzijn bij je draagt maakt dat deze veranderende energie stevigheid krijgt. Jij bent het die de rollen doet omdraaien en jij bent het die een veekracht heeft tot in in het oneindige en dat ook laat zien. Jouw essentie is onbreekbaar en dat zorgt voor de drive om het in jezelf te veranderen. De verhalen, de illusies die al vele, vele generaties door over worden gegeven over wie we zijn. Maar jij hebt het altijd geweten, als een fluistering in jouw hart heeft het vuurtje altijd gebrand. Wachtend op dit moment. En het mooie is, je hoeft het niet alleen te doen.