In de schaduw van morgen Een ode aan vergankelijkheid, vrijheid en het stille nu. In de schaduw van morgen wordt alles stiller. Niet donker, niet zwaar, maar stil. Het is de plek waar vergankelijkheid zich niet verstopt, maar zichtbaar wordt in haar ware vorm: als herinnering aan beweging, aan verandering, aan leven zelf. Daar, in dat zachte niemandsland tussen vandaag en wat nog niet gekomen is, vallen de frivoliteiten van het bestaan langzaam van je af. Niet als iets slechts, maar als iets dat niet verder meegedragen hoeft te worden. Ze hebben hun dienst bewezen, maar hun glans verbleekt in het licht van inzicht. In de schaduw van morgen begin je te begrijpen dat een les meer waard is dan geld in je zak. Omdat geld voorbijgaat, maar een les zich in je weefsel nestelt. Je leert jezelf terugzien in wat je hebt meegemaakt, niet met spijt, maar met een soort stille eerbied. Niet alles was mooi, niet alles was eerlijk, maar niets was voor niets. Het waren lessen, geen straffen. En e...